ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ

ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ تنها سامانه ای برای حمل و نقل نیستند؛ آن ها موزه های زیرزمینی هستند که هر مسافری را به سفری در عمق تاریخ و هنر روسیه می برند. با معماری باشکوه، ستون های مرمرین، و موزاییک های چشم نواز، این ایستگاه ها خود به یکی از اصلی ترین جاذبه های گردشگری شهر تبدیل شده اند و تجربه ای فراتر از یک جابجایی ساده را ارائه می دهند. در این تونل های عمیق، هر ایستگاه داستانی ناگفته از دوران شوروی و شکوه پتر کبیر را روایت می کند.

چرا متروی سنت پترزبورگ تجربه ای منحصر به فرد است؟

متروی سنت پترزبورگ، این شبکه ی زیرزمینی گسترده، نه تنها به دلیل کارایی و سرعت خود مورد توجه قرار گرفته، بلکه به خاطر ویژگی های منحصربه فردش، شهرتی جهانی پیدا کرده است. هر مسافری که قدم به این ایستگاه ها می گذارد، حس غرق شدن در تالارهایی باشکوه و موزه هایی دیدنی را تجربه می کند.

عمق بی نظیر: مهندسی بر فراز آب

عمق زیاد ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ، اولین نکته ای است که توجه هر تازه واردی را به خود جلب می کند. این مترو، از نظر متوسط عمق ایستگاه ها، عمیق ترین متروی جهان به شمار می رود. دلیل این عمق بی سابقه، شرایط خاص زمین شناسی شهر است. سنت پترزبورگ بر روی زمینی باتلاقی و در کنار رودخانه ی وسیع نِوا بنا شده است که حفاری در اعماق پایین تر را ضروری می سازد. به همین دلیل، برای رسیدن به سکوهای قطار، اغلب باید مسیری طولانی را با پله برقی هایی با سرعت بالا طی کرد؛ تجربه ای که خود به بخشی از سفر تبدیل می شود و هیجانی خاص به آن می بخشد.

معماری و هنر شوروی: کاخ هایی برای مردم

فلسفه ی «کاخ برای مردم»، ایدئولوژی اصلی در دوران شوروی بود که در طراحی ایستگاه های مترو به وضوح تجلی یافته است. طراحان و معماران با استعداد، این فضاها را نه تنها به عنوان مسیرهای عبور و مرور، بلکه به مثابه ی تالارهای هنری و فرهنگی ساختند. از این رو، مسافران با ورود به هر ایستگاه، خود را در میان ستون های مرمرین باشکوه، مجسمه های برنزی، موزاییک های رنگارنگ، و لوسترهای کریستالی عظیم می یابند. هر ایستگاه با تم مشخصی تزئین شده است که اغلب به دستاوردهای علمی، صنعتی، نظامی، یا فرهنگی اتحاد جماهیر شوروی اشاره دارد. این رویکرد هنری، متروی سنت پترزبورگ را به گالری دائمی از هنر شوروی تبدیل کرده و آن را از یک سیستم حمل و نقل معمولی فراتر می برد.

مقرون به صرفه و کارآمد

علاوه بر زیبایی خیره کننده، متروی سنت پترزبورگ راه حلی بسیار کارآمد و اقتصادی برای گشت و گذار در شهر است. با هزینه ای اندک، می توان در مدت زمانی کوتاه به نقاط مختلف شهر دسترسی پیدا کرد و از ترافیک سطح شهر دوری جست. این ویژگی، مترو را به گزینه ای ایده آل برای گردشگران با هر بودجه ای تبدیل می کند که می خواهند سنت پترزبورگ را به طور کامل کشف کنند.

شبکه گسترده خطوط

متروی سنت پترزبورگ دارای پنج خط فعال است که گستره ی وسیعی از شهر را پوشش می دهند و دسترسی به جاذبه های اصلی، مراکز خرید، و مناطق مسکونی را آسان می سازند. با ۷۲ ایستگاه فعال، این شبکه به خوبی توانسته نیازهای حمل و نقل روزانه میلیون ها مسافر را برطرف سازد و در عین حال، مسیری برای کاوش های فرهنگی و هنری فراهم آورد.

تاریخچه متروی سنت پترزبورگ: از رؤیا تا کاخ های زیرزمینی

تاریخچه متروی سنت پترزبورگ، داستانی از تلاش، پایداری، و جاه طلبی های معماری است. ایده ی ساخت یک سیستم حمل و نقل زیرزمینی در این شهر، به اوایل قرن بیستم بازمی گردد. با این حال، به دلیل شرایط خاص زمین شناسی شهر و جنگ های پیاپی، عملی شدن این رؤیا سال ها به طول انجامید.

ایده های اولیه و چالش ها

نخستین طرح ها برای ساخت مترو در سنت پترزبورگ، که در آن زمان پتروگراد نام داشت، در سال ۱۹۰۲ ارائه شد. اما چالش های فنی بی شمار، از جمله وجود سطح بالای آب های زیرزمینی و خاک باتلاقی، اجرای این پروژه ها را به تعویق انداخت. علاوه بر این، انقلاب اکتبر و جنگ های داخلی و جهانی، منابع و توان کشور را در مسیر دیگری هدایت کردند.

افتتاح و توسعه: تولد یک شگفتی

سرانجام، در ۱۵ نوامبر سال ۱۹۵۵، نخستین خط متروی سنت پترزبورگ (آن زمان لنینگراد) با هشت ایستگاه افتتاح شد. این اتفاق، نقطه عطفی در تاریخ شهر بود. ایستگاه های اولیه، که با الهام از معماری باشکوه قصرهای تزاری و با هدف نمایش قدرت و پیشرفت اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده بودند، بلافاصله مورد تحسین قرار گرفتند. این مترو نه تنها یک ابزار حمل و نقل، بلکه نمادی از دستاوردهای مهندسی و هنری آن دوران بود.

ایستگاه های اولیه متروی سنت پترزبورگ، که با الهام از معماری باشکوه قصرهای تزاری و با هدف نمایش قدرت و پیشرفت اتحاد جماهیر شوروی ساخته شده بودند، بلافاصله مورد تحسین قرار گرفتند و به عنوان کاخ هایی برای مردم شناخته شدند.

پس از افتتاح، توسعه ی مترو با سرعت بیشتری ادامه یافت و خطوط و ایستگاه های جدید به تدریج به شبکه اضافه شدند. هر ایستگاه جدید نیز با رویکردی مشابه، به یک اثر هنری تبدیل می شد.

نقش ایدئولوژی شوروی

معماری و هنر به کار رفته در ایستگاه های مترو، بازتابی قدرتمند از ایدئولوژی شوروی بود. هدف این بود که فضاها نه تنها کاربردی، بلکه الهام بخش و آموزشی باشند. مجسمه ها، موزاییک ها، و نقش برجسته ها، قهرمانی های کارگران و دهقانان، پیشرفت های علمی و صنعتی، و پیروزی های نظامی را به تصویر می کشیدند. این آثار هنری، ارزش های سوسیالیستی و عظمت اتحاد جماهیر شوروی را به مسافران یادآوری می کردند و به عنوان ابزاری برای القای غرور ملی و هویت جمعی عمل می نمودند. در واقع، هر سفر با مترو، خود گویی سفری در دل تاریخ و اندیشه ی شوروی بود.

راهنمای عملی سفر با متروی سنت پترزبورگ: نکات و ترفندها

سفر با مترو در سنت پترزبورگ، علاوه بر جذابیت های هنری و تاریخی، تجربه ای عملی و کارآمد برای جابجایی در این شهر پهناور است. آشنایی با نکات و ترفندهای استفاده از این سیستم، می تواند سفر را برای گردشگران لذت بخش تر و آسان تر کند.

آشنایی با خطوط و نقشه

متروی سنت پترزبورگ دارای پنج خط اصلی است که هر یک با رنگ و شماره مشخص شده اند. شناخت این خطوط و نحوه ی اتصال آن ها به یکدیگر، برای برنامه ریزی سفر ضروری است:

• خط ۱ (قرمز): کیروفسکو-ویبورگسکایا
• خط ۲ (آبی): موسکوفسکو-پتروگرادسکایا
• خط ۳ (سبز): نِفسکو-واسیلِئوُستروفسکایا
• خط ۴ (نارنجی): لاختینسکایا-پراووبرِژنایا
• خط ۵ (بنفش): فرونزنسکو-پریمورسکایا

برای سهولت در مسیریابی، همیشه یک نقشه مترو همراه داشته باشید. همچنین، اپلیکیشن های موبایل مانند Yandex.Metro یا Google Maps، ابزارهای بسیار مفیدی برای برنامه ریزی سفر و یافتن بهترین مسیرها هستند.

بلیط و هزینه ها

نحوه ی خرید بلیط مترو در سنت پترزبورگ نسبتاً ساده است. رایج ترین روش ها عبارتند از:

1. ژِتون (Jeton): این سکه های پلاستیکی کوچک، بلیط یک بار مصرف مترو هستند و می توان آن ها را از باجه های بلیط فروشی یا دستگاه های خودکار در ورودی هر ایستگاه خریداری کرد. در زمان نگارش این مقاله، قیمت هر ژتون حدود ۷۰ روبل روسیه است (این قیمت ممکن است تغییر کند).
2. کارت پودوروژنیک (Podorozhnik Card): این کارت الکترونیکی قابل شارژ، برای اقامت های طولانی تر یا استفاده ی مکرر از مترو بسیار مقرون به صرفه است. با شارژ کردن این کارت، می توان از تخفیف در هر سفر بهره مند شد. این کارت را می توان از باجه های بلیط فروشی تهیه کرد و با استفاده از دستگاه های شارژ خودکار یا باجه ها، آن را شارژ نمود.

استفاده از مترو در مقایسه با تاکسی یا سایر وسایل حمل و نقل، گزینه ای بسیار اقتصادی تر است و به مسافران اجازه می دهد با بودجه ای کمتر، از تمام زیبایی های شهر دیدن کنند.

ساعات کار و نکات بازدید

متروی سنت پترزبورگ معمولاً از حدود ساعت ۶ صبح تا نیمه شب (گاهی تا ۱ صبح) فعال است. ساعات دقیق باز و بسته شدن ایستگاه ها ممکن است متفاوت باشد، بنابراین بهتر است قبل از برنامه ریزی سفر، زمان بندی را بررسی کنید. برای عکاسی و بازدید آرام تر از ایستگاه ها، توصیه می شود در ساعات غیر پیک، به خصوص در اواسط روز (بین ۱۲ ظهر تا ۳ بعدازظهر) یا در ساعات پایانی شب، از مترو استفاده کنید. در این زمان ها، ازدحام جمعیت کمتر است و می توان با فراغ بال از معماری و جزئیات هنری لذت برد.

آداب و ایمنی در مترو

• پله برقی های عمیق و سریع: پله برقی های متروی سنت پترزبورگ بسیار عمیق و سریع هستند. همیشه دسته ی پله برقی را بگیرید و مراقب قدم های خود باشید.
• مراقبت از وسایل شخصی: مانند هر مکان شلوغ دیگری، مراقب کیف و وسایل ارزشمند خود باشید.
• رعایت سکوت: به احترام مسافران دیگر، از مکالمه با صدای بلند یا پخش موسیقی خودداری کنید.
• احترام به فضاهای عمومی: از عکاسی با فلش در ایستگاه های تاریخی خودداری کنید، زیرا ممکن است به آثار هنری آسیب برساند یا مزاحم دیگران باشد.

بهترین زمان برای عکاسی

برای ثبت تصاویر خیره کننده از ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ، بهترین زمان ها ساعات ظهر و اوایل بعدازظهر در روزهای هفته است که خلوت تر هستند. زاویه های عکاسی را به گونه ای انتخاب کنید که عظمت و جزئیات معماری به خوبی نمایان شود. نورپردازی داخلی ایستگاه ها به طور معمول برای عکاسی مناسب است.

کاوش در زیباترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ

سفر به سنت پترزبورگ بدون بازدید از ایستگاه های مترو، مانند نادیده گرفتن بخش مهمی از هویت و زیبایی این شهر است. در ادامه به معرفی برخی از خیره کننده ترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ می پردازیم که هر یک، داستانی از هنر و تاریخ را در دل خود جای داده اند.

۱. ایستگاه آوتوو (Avtovo) – Avtovo

ایستگاه آوتوو به حق لقب «قصر زیرزمینی» را یدک می کشد. مسافران با قدم گذاشتن به این ایستگاه، خود را در میان تالاری باشکوه می یابند که ستون های مرمرین و شیشه ای آن، داستانی از عظمت را زمزمه می کنند. سقف های گچ بری شده و لوسترهای برنزی، یادآور قصرهای باشکوه دوران تزاری هستند. موضوع اصلی تزئینات این ایستگاه، «دفاع از لنینگراد» در دوران محاصره ی جنگ جهانی دوم است که در نقش برجسته ها و موزاییک های آن به وضوح دیده می شود. در انتهای سالن، یک تصویر موزاییکی بزرگ، مادری را با کودکی در آغوش نشان می دهد که نمادی از امید و مقاومت است. این ایستگاه در سال ۱۹۵۵ افتتاح شد و به سرعت به یکی از نمادهای معماری شوروی تبدیل گشت. بهترین زمان برای بازدید و عکاسی، ساعات میانی روز است که ایستگاه خلوت تر است. در نزدیکی این ایستگاه، ساختمان های مسکونی زیبایی از دوران استالین نیز وجود دارند که بازدید از آن ها خالی از لطف نیست.

۲. ایستگاه پوشکینس کایا (Pushkinskaya) – Pushkinskaya

ایستگاه پوشکینس کایا، به یاد شاعر و نویسنده بزرگ روس، الکساندر پوشکین نامگذاری شده است. این ایستگاه، یک مقصد جذاب برای دوستداران ادبیات و هنر است. در گوشه ای از ایستگاه، مجسمه ی باشکوهی از پوشکین قرار دارد که همواره مورد احترام مردم محلی و گردشگران است و گاه با دسته های گل تزئین می شود. دیوارهای ایستگاه با گرانیت سبز تیره و سنگ مرمر تزئین شده اند که فضایی سنگین و در عین حال زیبا ایجاد کرده اند. عمق قابل توجه این ایستگاه به گونه ای است که مسافران باید دو پله برقی طولانی را پشت سر بگذارند تا به سکوی قطار برسند. این ایستگاه، به خوبی تلفیق هنر، تاریخ، و ادبیات را در معماری زیرزمینی سنت پترزبورگ نشان می دهد.

۳. ایستگاه آدمیرال تیسکایا (Admiralteyskaya) – Admiralteyskaya

ایستگاه آدمیرالتیسکایا، با عمق ۸۶ متر، یکی از عمیق ترین ایستگاه های متروی جهان و دومین ایستگاه عمیق در سنت پترزبورگ است. طراحی این ایستگاه، با رنگ های طلایی و سنگ های مرمر، فضایی بسیار مجلل و تماشایی را به وجود آورده است. از آنجایی که این ایستگاه در نزدیکی مقر نیروی دریایی روسیه و ساختمان معروف آدمیرالتی قرار دارد، نمادهایی از ناوگان دریایی روسیه و سردمداران آن در داخل ایستگاه به چشم می خورد که یادآور قدرت دریایی این کشور است. این ایستگاه در سال ۲۰۱۱ افتتاح شد و با وجود برنامه ریزی های قبلی، به دلیل مشکلات فنی و مالی، افتتاح آن سال ها به تعویق افتاد، به همین دلیل مردم محلی به آن لقب «ایستگاه ارواح» داده بودند. این ایستگاه دروازه ی ورود به جاذبه های اصلی شهر مانند موزه ی هرمیتاژ و میدان کاخ است و دسترسی آسانی به آن ها فراهم می کند.

۴. ایستگاه ناروسکایا (Narvskaya) – Narvskaya

ایستگاه ناروسکایا، یک یادبود زنده از دوران اتحاد جماهیر شوروی و تلاش سخت مردم آن دوران است. این ایستگاه با تمرکز بر تم کار و سوسیالیسم شوروی تزئین شده است. بر روی دیوارهای آن، تابلوهای موزاییکی و نقش برجسته هایی چشم نواز از پزشکان، مهندسان، کشاورزان، ملوانان، و دیگر قشرهای جامعه به تصویر کشیده شده است که هر یک نمادی از حرفه ای خاص در آن دوران محسوب می شوند. سرامیک های سرخ رنگ کف ایستگاه، حس یک مسیر نظامی را تداعی می کند. نام این ایستگاه از دروازه پیروزی ناروا گرفته شده که به پیروزی روسیه در برابر ناپلئون در سال ۱۸۱۲ اشاره دارد و در بیرون از ایستگاه واقع شده است. این ایستگاه مکانی عالی برای آشنایی با تاریخ و فرهنگ شوروی است.

۵. ایستگاه کیروسکی زاود (Kirovsky Zavod) – Kirovsky Zavod

ایستگاه کیروسکی زاود، با سنگ های مرمر خاکستری تزئین شده است و نورپردازی خاص آن، فضایی منحصر به فرد ایجاد می کند. نام این ایستگاه از کارخانه ی معروف کیروف در نزدیکی آن گرفته شده است. این ایستگاه بین دو ایستگاه آوتوو و ناروسکایا قرار دارد. سقف بلند آن یکی از ویژگی های بارز آن است. در گذشته، این ایستگاه با سیستمی از نورپردازی طبیعی روشن می شد که بعدها با نور الکتریکی جایگزین گردید. نقش برجسته های روی دیوار، صنایع مختلف اتحاد جماهیر شوروی سابق مانند برق، نفت، معدن زغال سنگ، و تولید فلز را به تصویر می کشد و دستاوردهای صنعتی آن دوره را به نمایش می گذارد. فضای داخلی ایستگاه حس تالاری عظیم و صنعتی را به انسان می دهد.

۶. ایستگاه پلوشچاد وستانیا (Ploshchad Vosstaniya) – Ploshchad Vosstaniya

ایستگاه پلوشچاد وستانیا، یکی از شلوغ ترین و قدیمی ترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ است که در مرکز شهر و دقیقاً زیر میدان انقلاب (میدان وستانیا) قرار دارد. طراحی این ایستگاه بسیار زیبا و چشمگیر است. دیوارهای آن با تابلوهای برنزی تزئین شده اند و نورپردازی جذاب، تونلی رویایی را برای مسافران پدید آورده است. این ایستگاه به دلیل موقعیت مکانی استراتژیک خود، نقطه ی اتصال مهمی برای دسترسی به جاذبه های شهری، رستوران ها، و مراکز خرید بزرگ است. بازدید از این ایستگاه، با وجود شلوغی، تجربه ای هیجان انگیز از یک ایستگاه متروی تاریخی و پرتردد را به ارمغان می آورد.

۷. ایستگاه ابودنی کانال (Obvodny Kanal) – Obvodny Kanal

ایستگاه ابودنی کانال، یکی از نوسازترین و مدرن ترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ است. طراحی داخلی این ایستگاه بسیار نوآورانه و منحصر به فرد است و به نوعی حس و حال یک سفینه فضایی را تداعی می کند. این طراحی غیرمتعارف، باعث شده ایستگاه ابودنی کانال به سرعت در بین گردشگران خارجی محبوبیت یابد و به یکی از مقاصد دیدنی برای علاقه مندان به معماری مدرن تبدیل شود. فضای روشن و خطوط تمیز، آن را از ایستگاه های کلاسیک تر متمایز می کند و دیدگاهی متفاوت از تکامل معماری متروی سنت پترزبورگ ارائه می دهد.

۸. ایستگاه کرستوفسکی استروف (Krestovsky Ostrov) – Krestovsky Ostrov

ایستگاه کرستوفسکی استروف در نزدیکی استادیوم معروف زنیت آرنا (گازپروم آرنای کنونی) قرار دارد. طراحی این ایستگاه، بازتابی از روح ورزشی و المپیک است. نقاشی های روی دیوار، صحنه هایی از ورزشکاران المپیک روسیه در دوران های مختلف را به تصویر می کشند و چراغ های ایستگاه به شکل مشعل های المپیک طراحی شده اند که جلوه ای ویژه به آن می بخشند. این ایستگاه دو طبقه دارد و به دلیل نزدیکی به محل برگزاری رویدادهای ورزشی و کنسرت ها، همواره پر جنب و جوش است. معماری این ایستگاه ترکیبی از زیبایی شناسی و عملکردی است که هویت ورزشی منطقه را بازتاب می دهد.

۹. ایستگاه تکنولوژیسکی (Technologichesky Institut) – Technologichesky

ایستگاه تکنولوژیسکی، یک ایستگاه تبادلی مهم است که دو خط قرمز و آبی مترو سنت پترزبورگ را به هم متصل می کند. نام این ایستگاه به معنی «انستیتوی فناوری» است و در طراحی آن، دستاوردهای علمی و تکنولوژیکی دوران شوروی به نمایش گذاشته شده اند. این ایستگاه با نورپردازی مدرن و طراحی کارآمد، حس پیشرفت و نوآوری را القا می کند. ستون های صاف و دیوارهای روشن، این ایستگاه را به یکی از مجهزترین و پرترددترین نقاط شبکه مترو تبدیل کرده است، جایی که مسافران می توانند در میان شاهکارهای مهندسی و علمی شوروی سابق، به راحتی خط خود را تغییر دهند.

۱۰. ایستگاه مایاکوفسکایا (Mayakovskaya) – Mayakovskaya

ایستگاه مایاکوفسکایا نیز یک ایستگاه تبادلی مهم است که دو خط مترو را به هم متصل می کند. این ایستگاه به نام ولادیمیر مایاکوفسکی، شاعر مشهور انقلابی روس، نامگذاری شده است. نورپردازی خاص این ایستگاه با ترکیب رنگ های روشن و قرمز، جلوه ای بسیار دراماتیک و جذاب به آن بخشیده است. موزاییک های دیواری، پرتره هایی از مایاکوفسکی و صحنه هایی از شعر و انقلاب را به تصویر می کشند. این ایستگاه، مکانی برای «عاشقان شعر» است، جایی که می توان در حین انتظار برای قطار، غرق در فضای هنری و ادبی دوران شوروی شد و از ترکیب منحصر به فرد هنر و عملکرد لذت برد. طراحی هنری و رنگ های پر جنب و جوش، آن را به یکی از زیباترین و پرترددترین ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ تبدیل کرده است.

---

متروی سنت پترزبورگ در مقایسه با متروی مسکو: شباهت ها و تفاوت ها

زمانی که صحبت از متروهای روسیه به میان می آید، نام متروی مسکو همیشه در صدر فهرست قرار می گیرد، اما متروی سنت پترزبورگ نیز خود دنیایی از زیبایی ها و شگفتی هاست که تجربه ای متفاوت را ارائه می دهد. این دو سیستم حمل و نقل زیرزمینی، هر دو شاهکارهای معماری شوروی هستند، اما تفاوت های ظریفی نیز با یکدیگر دارند که آن ها را منحصربه فرد می سازد.

شباهت ها

هر دو مترو، تجلی گاه فلسفه کاخ برای مردم در دوران شوروی هستند. در هر دو شهر، ایستگاه ها با سنگ های مرمر گران قیمت، مجسمه های برنزی، موزاییک های باشکوه، و لوسترهای عظیم تزئین شده اند که هدفشان الهام بخشی به مردم و نمایش دستاوردهای سوسیالیستی بود. هر دو سیستم نیز بسیار کارآمد، تمیز، و ارزان قیمت هستند و به خوبی نیازهای حمل و نقل میلیون ها شهروند و گردشگر را برآورده می کنند. طراحی هنری و گرایش به واقع گرایی سوسیالیستی در هر دو مترو مشهود است.

تفاوت ها

با این حال، تفاوت های کلیدی نیز وجود دارد:

• قدمت و وسعت: متروی مسکو قدیمی تر است (افتتاح ۱۹۳۵) و شبکه گسترده تر و تعداد ایستگاه های بیشتری دارد، که آن را به یکی از بزرگترین و پرترددترین متروهای جهان تبدیل کرده است. متروی سنت پترزبورگ با افتتاحی در سال ۱۹۵۵، کمی جدیدتر است و شبکه کوچک تری دارد.
• عمق: سنت پترزبورگ به طور میانگین عمیق ترین متروی جهان است. به دلیل شرایط زمین شناسی، ایستگاه ها و تونل ها در عمق بسیار بیشتری نسبت به مسکو حفر شده اند. این موضوع باعث می شود پله برقی های سنت پترزبورگ طولانی تر و شیب دارتر باشند و خود تجربه ای خاص به شمار آید.
• سبک معماری: هرچند هر دو از یک فلسفه کلی پیروی می کنند، اما تفاوت های ظریفی در سبک معماری و هنری آن ها وجود دارد. متروی مسکو اغلب دارای تالارهای بزرگ تر و تجملی تر با تزئینات طلایی و گچ بری های فراوان است. در حالی که متروی سنت پترزبورگ، با وجود شکوه خود، گاهی حس و حال محتاطانه تر و کلاسیک تری دارد که شاید بازتابی از روح پترزبورگ به عنوان پایتخت فرهنگی روسیه باشد.
• تجربه کلی مسافر: به دلیل عمق بیشتر، تجربه سفر با مترو در سنت پترزبورگ شامل زمان طولانی تری برای رسیدن به سکوها با پله برقی است که این خود بخشی از جاذبه آن به شمار می رود. در مسکو، ایستگاه ها اغلب نزدیک به سطح هستند و دسترسی به آن ها سریع تر است.

جمع بندی: سفری فراموش نشدنی در زیر شهر سنت پترزبورگ

سفر به سنت پترزبورگ، شهر باشکوه قصرهای تزاری و کانال های آبی، بدون گشت و گذاری عمیق در شبکه ی متروی آن، تجربه ای ناقص خواهد بود. ایستگاه های متروی سنت پترزبورگ، نه تنها یک سیستم حمل و نقل کارآمد و اقتصادی هستند، بلکه خود موزه هایی زیرزمینی به شمار می آیند که تاریخ، هنر، و معماری دوران شوروی را به زیباترین شکل ممکن به نمایش می گذارند.

از عمق بی سابقه ی پله برقی های آن که شما را به قلب زمین می برند، تا ستون های مرمرین، موزاییک های رنگارنگ، و مجسمه های برنزی که هر ایستگاه را به یک تالار باشکوه تبدیل کرده اند، متروی سنت پترزبورگ هر لحظه شما را شگفت زده خواهد کرد. هر قدم در این راهروهای زیرزمینی، روایتی از ایدئولوژی کاخ برای مردم است که در آن، هنر و مهندسی در هم تنیده شده اند تا فضاهایی الهام بخش برای عموم مردم خلق کنند.

چه به دنبال یک راه ارزان برای گشت و گذار در شهر باشید، چه به معماری و هنر علاقه داشته باشید، یا صرفاً کنجکاو باشید تا یکی از عمیق ترین و زیباترین سیستم های متروی جهان را تجربه کنید، متروی سنت پترزبورگ قطعاً باید در صدر لیست جاذبه های دیدنی شما قرار گیرد. این تجربه، فراتر از یک جابجایی ساده، سفری به قلب فرهنگی و تاریخی یکی از باشکوه ترین شهرهای جهان است که تا مدت ها در ذهن و خاطر شما ماندگار خواهد شد.