نکات مهم برای بازدید از جنگل و آبشار

سفر به جنگل ها و آبشارها تجربه ای بی نظیر از غرق شدن در آرامش طبیعت است که هر کسی می تواند از آن لذت ببرد. برای یک طبیعت گردی امن و خاطره انگیز، آمادگی و آگاهی از نکات ایمنی و زیست محیطی ضروری است. این راهنما به افراد کمک می کند تا با تجهیزات مناسب و رعایت اصول مسئولانه، سفری دلنشین به دل طبیعت داشته باشند.

جنگل ها با انبوه درختان و آبشارها با جریان خروشان آب، مقاصدی هستند که قلب هر طبیعت دوستی را تسخیر می کنند. این مناطق بکر، فرصت هایی عالی برای فرار از شلوغی زندگی شهری و تجدید قوا در آغوش طبیعت فراهم می آورند. اما برای اینکه این سفرها به یادماندنی و بی خطر باشند، توجه به جزئیات از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بسیاری از طبیعت گردان، چه باتجربه و چه تازه کار، دریافته اند که داشتن اطلاعات جامع در مورد آمادگی های قبل از سفر، تجهیزات ضروری و رفتارهای مسئولانه در طبیعت، می تواند تفاوت بزرگی در کیفیت سفرشان ایجاد کند. از گام های اولیه برنامه ریزی تا مواجهه با چالش های احتمالی، هر مرحله نیازمند دقت و آگاهی است تا از زیبایی های بی بدیل طبیعت به بهترین شکل ممکن بهره مند شد و در عین حال، به حفظ این سرمایه های گرانبها برای آیندگان کمک کرد.

برنامه ریزی دقیق قبل از سفر: اولین گام برای بازدید ایمن

موفقیت هر سفری به طبیعت، به ویژه بازدید از جنگل ها و آبشارها، به برنامه ریزی دقیق قبل از حرکت وابسته است. در این مرحله، جمع آوری اطلاعات و پیش بینی شرایط احتمالی، نقش کلیدی در تضمین ایمنی و لذت بخش بودن تجربه ایفا می کند.

انتخاب مقصد و تحقیق

قبل از انتخاب مقصد، بررسی ویژگی های خاص آن منطقه از اهمیت بالایی برخوردار است. شناخت دسترسی ها، ارتفاع از سطح دریا، نوع پوشش گیاهی و گونه های جانوری موجود می تواند به انتخاب تجهیزات مناسب و پیش بینی خطرات احتمالی کمک کند. به عنوان مثال، برخی جنگل ها دارای پوشش گیاهی متراکم و مسیرهای ناهموار هستند که نیازمند کفش های مقاوم تری هستند، در حالی که برخی دیگر ممکن است زیستگاه حیوانات وحشی خاصی باشند که آگاهی از نحوه مواجهه با آنها ضروری است.

آشنایی با شرایط آبشار مورد نظر نیز حائز اهمیت است. مسیرهای منتهی به آبشار ممکن است لغزنده یا صخره ای باشند. اطلاع از میزان جریان آب، به ویژه پس از بارندگی، می تواند خطرناک بودن حوضچه های پایین آبشار را تعیین کند. گاهی اوقات، عمق و بستر حوضچه مشخص نیست و ورود به آن می تواند خطر غرق شدن یا برخورد با اجسام زیر آب را در پی داشته باشد. همچنین، لازم است بررسی شود که آیا مسیرهای پاکوب مشخصی وجود دارد یا برای پیمایش به راهنمای محلی نیاز است.

آگاهی از محدودیت ها و قوانین محلی هر منطقه نیز از نکات مهم است. در برخی مناطق حفاظت شده، روشن کردن آتش ممنوع است یا ورود به بخش های خاصی از جنگل محدودیت دارد. رعایت این قوانین نه تنها به حفظ محیط زیست کمک می کند، بلکه از بروز مشکلات حقوقی برای بازدیدکنندگان نیز جلوگیری می نماید.

بررسی دقیق وضعیت آب و هوا

پیش بینی وضعیت آب و هوا یکی از حیاتی ترین بخش های برنامه ریزی برای بازدید از جنگل و آبشار است. این بررسی نه تنها باید برای روز سفر، بلکه برای روزهای پس از آن نیز انجام شود، چرا که تغییرات ناگهانی آب و هوا در مناطق کوهستانی و جنگلی امری شایع است.

بارش باران می تواند مسیرهای جنگلی را به شدت گلی و لغزنده کند و پیمایش را دشوار و خطرناک سازد. همچنین، باران شدید می تواند حجم آب آبشارها را به سرعت افزایش دهد و خطر سیلاب های ناگهانی را به وجود آورد. این وضعیت به ویژه در مناطق کوهستانی که آب به سرعت از ارتفاعات سرازیر می شود، حائز اهمیت است. نوسانات دمایی نیز در جنگل ها و مناطق کوهپایه ای رایج است؛ ممکن است صبح هوا خنک باشد و ظهر گرم شود، یا عصر ناگهان دما افت کند.

همواره به هشدارهای هواشناسی، به ویژه در مورد رعد و برق و طوفان های احتمالی، توجه ویژه شود. قرار گرفتن در معرض رعد و برق در فضای باز جنگل یا در نزدیکی آبشارها، می تواند خطرات جانی به همراه داشته باشد. همچنین، طوفان ها می توانند باعث سقوط شاخه های درختان یا انسداد مسیرها شوند.

اطلاع رسانی و همراهی

اهمیت اطلاع دادن مقصد، مسیر تقریبی و زمان بازگشت به حداقل یک نفر در خانه یا یکی از آشنایان، هیچ گاه نباید نادیده گرفته شود. این اقدام ساده می تواند در مواقع اضطراری، به سرعت فرآیند کمک رسانی را آغاز کند. جزئیات این اطلاعات باید شامل نام منطقه، نقاط ورودی و خروجی، و حتی مسیرهای فرعی برنامه ریزی شده باشد.

در صورت امکان، سفر گروهی و همراهی با افراد باتجربه که به منطقه آشنایی دارند یا مهارت های طبیعت گردی را بلد هستند، توصیه می شود. سفر انفرادی در مناطق بکر و دورافتاده، خطرات بیشتری را به همراه دارد و در صورت بروز حادثه، امکان کمک رسانی فوری کاهش می یابد.

لوازم و تجهیزات ضروری: آنچه باید همراه داشته باشید

برای تجربه ای ایمن و لذت بخش در جنگل و کنار آبشار، همراه داشتن لوازم و تجهیزات مناسب از اهمیت بالایی برخوردار است. این لوازم می توانند شما را در برابر شرایط جوی متغیر، حوادث احتمالی و نیازهای اساسی محافظت کنند.

پوشاک مناسب و کاربردی

انتخاب لباس مناسب کلید راحتی و ایمنی در طبیعت است. کفش مناسب برای جنگل نوردی یا آبشارگردی باید ساق دار باشد تا از مچ پا در برابر پیچ خوردگی محافظت کند. زیره عاج دار آن نیز برای جلوگیری از لیز خوردن روی سنگ های خیس، گل و لای ضروری است. کفش هایی که ضدآب باشند، می توانند تجربه را در مسیرهای مرطوب بسیار دلپذیرتر کنند.

استفاده از لباس های لایه ای توصیه می شود. این نوع پوشش به افراد امکان می دهد تا با تغییر دما و فعالیت بدنی، به راحتی لباس های خود را کم یا زیاد کنند. لباس های ترجیحاً ضدآب یا آب گریز، شما را در برابر باران ناگهانی یا پاشش آب آبشار محافظت می کنند. لباس هایی که سریع خشک می شوند، به خصوص در مناطق مرطوب، بسیار کاربردی هستند.

یک کلاه و عینک آفتابی برای محافظت در برابر آفتاب و شاخ و برگ درختان، و یک بارانی یا پانچو، حتی در روزهای آفتابی، برای مواجهه با تغییرات ناگهانی هوا یا پاشش آب آبشار، از اقلام ضروری به شمار می روند.

آب، غذا و انرژی

به همراه داشتن آب کافی به ازای هر نفر و برای کل مدت سفر، از اساسی ترین نیازهاست. دسترسی به آب آشامیدنی سالم در طبیعت ممکن است دشوار باشد و کم آبی می تواند باعث افت انرژی و بروز مشکلات جدی شود.

غذاهای سبک و پرانرژی مانند خشکبار، میوه های خشک، ساندویچ های کوچک و شکلات، انرژی لازم را برای پیمایش مسیر فراهم می کنند. میان وعده های مفید نیز برای حفظ سطح انرژی در طول مسیر و جلوگیری از خستگی زودرس بسیار مهم هستند. توجه به نگهداری صحیح مواد غذایی، به ویژه در هوای گرم، برای جلوگیری از فساد آن ها ضروری است.

جعبه کمک های اولیه: ناجی شما در لحظات بحرانی

یک جعبه کمک های اولیه کامل، می تواند در لحظات بحرانی نجات دهنده باشد. این جعبه باید شامل اقلامی نظیر چسب زخم در ابعاد مختلف، گاز استریل، بتادین یا الکل برای ضدعفونی، پماد سوختگی و نیش حشرات، قرص مسکن، و داروهای شخصی مورد نیاز افراد (مانند داروهای آلرژی یا آسم) باشد. موچین و قیچی کوچک نیز برای برداشتن اجسام خارجی یا بریدن باند بسیار مفید هستند.

مهم تر از داشتن این اقلام، دانستن کاربرد هر یک و نحوه انجام کمک های اولیه پایه است. یک آموزش مقدماتی در این زمینه می تواند در مواجهه با جراحات یا حوادث کوچک، اعتماد به نفس و کارایی افراد را افزایش دهد.

ابزارهای ناوبری و روشنایی

حتی اگر تصور می شود مسیر آشنا است، همراه داشتن نقشه و قطب نما یا یک دستگاه GPS از اهمیت بالایی برخوردار است. این ابزارها در صورت گم شدن مسیر، راهنمایی های حیاتی ارائه می دهند. یادگیری نحوه استفاده صحیح از آن ها پیش از سفر، ضروری است.

چراغ قوه یا هدلایت با باتری های اضافه، حتی برای بازدیدهای روزانه، برای مواقعی که هوا ناگهان تاریک می شود یا مسیر طولانی تر از حد انتظار می شود، حیاتی است. یک پاوربانک برای شارژ موبایل نیز می تواند در مواقع اضطراری که نیاز به تماس یا استفاده از اپلیکیشن های نقشه خوانی وجود دارد، بسیار مفید باشد.

سایر وسایل مهم

فهرست وسایل ضروری تنها به موارد فوق محدود نمی شود:

• سوت: برای علامت دهی در مواقع اضطراری یا گم شدن.
• کوله پشتی مناسب و راحت: برای حمل آسان تمامی وسایل.
• کرم ضدآفتاب و دافع حشرات: با توجه به فصل و منطقه، برای محافظت از پوست.
• کیسه زباله: برای جمع آوری تمامی پسماندها و بازگرداندن آن ها به شهر.
• چاقوی چندکاره: ابزاری کاربردی برای نیازهای مختلف.
• زیرانداز سبک: برای نشستن و استراحت در طول مسیر.
• سیم کارت با پوشش مناسب در منطقه: برای ارتباط در مواقع ضروری.

نکات ایمنی و رفتاری در جنگل: چگونه از طبیعت محافظت کنیم و در امان بمانیم؟

حضور در جنگل فراتر از یک بازدید ساده است؛ آن یک تجربه عمیق از هم نشینی با طبیعت است که نیازمند رعایت اصول خاصی برای حفظ ایمنی خود و حفاظت از محیط زیست است. افراد باید همواره به یاد داشته باشند که جنگل خانه موجودات زنده بسیاری است و ما میهمان آن هستیم.

رعایت مسیرهای مشخص شده

بسیار مهم است که از مسیرهای علامت گذاری شده پیروی شود و از انحراف از آن ها پرهیز گردد. این مسیرها نه تنها برای جلوگیری از گم شدن طراحی شده اند، بلکه برای حفاظت از پوشش گیاهی و زیستگاه حیوانات نیز اهمیت دارند. قدم گذاشتن در مناطق بکر می تواند به تخریب گونه های گیاهی نادر یا برهم زدن آرامش حیات وحش منجر شود. همواره به علائم و نشانه های مسیر، مانند تابلوها یا نشانگرهای رنگی روی درختان، توجه شود. تجربه نشان داده است که بسیاری از موارد گم شدن در طبیعت، ناشی از بی توجهی به همین مسیرهای مشخص شده است.

برخورد با حیات وحش

مواجهه با حیوانات وحشی جزئی از تجربه جنگل نوردی است، اما حفظ فاصله ایمن و عدم تحریک یا تغذیه آن ها ضروری است. تغذیه حیوانات وحشی می تواند منجر به وابستگی آن ها به انسان و تغییر رفتارهای طبیعی شان شود که هم برای آن ها و هم برای انسان ها خطرناک است. آگاهی از حیوانات رایج در منطقه و نحوه مواجهه صحیح با آن ها، به ویژه در مورد حیواناتی مانند مارها، عقرب ها، و در برخی مناطق خرس یا سایر پستانداران بزرگ، بسیار مهم است.

صدای کردن در حین حرکت، مانند صحبت کردن عادی، می تواند حیوانات را از حضور افراد آگاه کند و از برخوردهای ناگهانی جلوگیری نماید. این کار به حیوانات فرصت می دهد تا از مسیر دور شوند و نیازی به رویارویی مستقیم نباشد.

مدیریت آتش و پسماندها

موضوع آتش سوزی در جنگل، یک نگرانی جدی و رایج است. روشن کردن آتش تنها در صورت لزوم، در مکان های امن و مجاز، و با رعایت کامل اصول ایمنی انجام شود. انتخاب مکانی عاری از پوشش گیاهی خشک، محصور کردن آتش با سنگ ها، و اطمینان از خاموش شدن کامل آن با آب و خاک قبل از ترک محل، از اقدامات ضروری است. در روزهای خشک و بادخیز، روشن کردن آتش اکیداً ممنوع است، زیرا خطر گسترش آتش سوزی بسیار بالاست.

اصل چیزی جز ردپا نگذارید (Leave No Trace) باید سرلوحه تمامی طبیعت گردان باشد. تمامی زباله ها، حتی ته سیگار و پوست میوه، باید جمع آوری شده و به شهر بازگردانده شوند. پسماندهای ارگانیک نیز نباید در طبیعت رها شوند، زیرا فرآیند تجزیه آن ها طولانی است و می تواند به محیط زیست آسیب بزند یا حیوانات را جذب کند.

پرهیز از مصرف گیاهان و میوه های ناشناخته

باید به شدت از خوردن هر نوع میوه، قارچ یا گیاه ناشناخته جنگلی پرهیز شود. بسیاری از گونه های گیاهی و قارچ ها در جنگل سمی هستند و مصرف آن ها می تواند منجر به مسمومیت های شدید، بیماری، و حتی مرگ شود. تنها در صورتی که فرد از شناسایی دقیق گیاهان و قارچ های خوراکی مطمئن است، می تواند آن ها را مصرف کند، در غیر این صورت، این اقدام بسیار خطرناک است.

مراقبت از کودکان

نظارت دائم و مستمر بر کودکان در محیط جنگل حیاتی است. کودکان به دلیل حس کنجکاوی بالا، ممکن است به سرعت از گروه جدا شده و گم شوند یا با خطرات احتمالی مواجه گردند. لازم است خطرات احتمالی، مانند سقوط، نیش حشرات، یا برخورد با حیوانات، به آن ها آموزش داده شود. همواره باید مطمئن شد که کودکان در محدوده دید و دسترس بزرگسالان قرار دارند و از آن ها جدا نمی شوند.

نکات ایمنی و رفتاری ویژه در کنار آبشار: لذت بدون خطر

آبشارها، با شکوه و عظمت خود، مقاصدی محبوب برای طبیعت گردان هستند، اما زیبایی آن ها نباید باعث فراموشی خطرات پنهان شود. رعایت نکات ایمنی خاص در اطراف آبشارها، برای تجربه ای لذت بخش و بی خطر ضروری است.

توجه به سطوح لغزنده

سنگ های اطراف آبشارها، به دلیل رطوبت دائمی و وجود خزه، معمولاً بسیار لغزنده هستند. حرکت با احتیاط کامل و قدم برداشتن آرام و مطمئن، می تواند از لیز خوردن و سقوط جلوگیری کند. استفاده از کفش هایی با زیره عاج دار و مقاوم در برابر لغزش، در این مناطق بسیار مهم است. از دویدن و بازیگوشی در این مناطق به شدت پرهیز شود، زیرا یک لحظه غفلت می تواند به جراحات جدی منجر شود. دیده شده که بسیاری از حوادث در کنار آبشارها، ناشی از بی احتیاطی بر روی همین سنگ های خیس بوده است.

حفظ فاصله ایمن از جریان آب

جریان آب در نزدیکی آبشارها، به ویژه در ارتفاعات، بسیار قدرتمند و خطرناک است. از نزدیک شدن بیش از حد به لبه های آبشار یا مناطقی که جریان آب شدید است، باید خودداری شود. خطر سقوط از ارتفاع و غرق شدن در جریان های قوی آب، بسیار بالاست. علاوه بر این، ممکن است سنگ ها یا شاخه های درختان از ارتفاعات آبشار سقوط کنند، بنابراین حفظ فاصله ایمن از پایین آبشار نیز مهم است.

عدم ورود به حوضچه های ناشناخته

از ورود به حوضچه های آبشار که عمق و جریان زیرین آن ها مشخص نیست، باید به شدت پرهیز شود. بستر این حوضچه ها ممکن است ناهموار باشد و دارای سنگ های تیز، شاخه های درختان یا گودال های عمیق باشد. حتی اگر قصد شنا وجود دارد، از ایمن بودن و عمق مناسب آب مطمئن شوید. ورود به آب های سرد آبشار نیز می تواند باعث شوک دمایی و گرفتگی عضلات شود، بنابراین باید با احتیاط و آگاهی کامل اقدام کرد.

مواجهه با مه و رطوبت

آبشارها معمولاً مه و رطوبت زیادی ایجاد می کنند که می تواند به وسایل الکترونیکی مانند دوربین، تلفن همراه یا پاوربانک آسیب برساند. توصیه می شود این وسایل در کیسه های ضدآب یا کاورهای محافظ نگهداری شوند. رطوبت همچنین می تواند باعث خیس شدن لباس ها و سرد شدن بدن شود، بنابراین همراه داشتن لباس های خشک و گرم برای تعویض، بسیار مفید خواهد بود.

همواره به یاد داشته باشید که طبیعت زیبا و فریبنده است، اما احترام به قوانین آن و رعایت نکات ایمنی، شرط اصلی لذت بردن از این گنجینه های بی بدیل است.

اصول طبیعت گردی مسئولانه: رد پای ما در طبیعت

یک طبیعت گرد واقعی کسی است که نه تنها از زیبایی های طبیعت لذت می برد، بلکه به حفظ و پایداری آن نیز متعهد است. مسئولیت پذیری در طبیعت گردی به معنای به حداقل رساندن تأثیرات منفی انسان بر اکوسیستم ها و احترام به تمامی موجودات زنده است.

احترام به حیات وحش و گیاهان

جنگل ها و آبشارها زیستگاه میلیون ها موجود زنده، از کوچک ترین حشرات گرفته تا بزرگ ترین پستانداران، هستند. از قطع شاخ و برگ درختان، کندن گیاهان، یا آزار و اذیت حیوانات باید به شدت خودداری شود. تنها نظاره گر زیبایی ها بود، عکس گرفت، و هیچ چیز را از طبیعت جدا نکرد. مفهوم چیزی جز عکس بر ندارید و چیزی جز ردپا نگذارید باید همواره مد نظر باشد. هرگونه تغییر در محیط زیست، هرچند کوچک، می تواند اکوسیستم را تحت تأثیر قرار دهد.

کاهش آلودگی صوتی

آرامش و سکوت طبیعت، یکی از باارزش ترین داشته های آن است. باید سعی شود آرامش طبیعت با سروصدای زیاد، موسیقی بلند، یا فریاد زدن مختل نشود. این احترام نه تنها به سایر طبیعت گردان کمک می کند تا از سکوت طبیعت لذت ببرند، بلکه به حیوانات نیز اجازه می دهد تا در محیط طبیعی خود، بدون استرس و ترس، زندگی کنند.

استفاده از وسایل حمل و نقل پاک

در صورت امکان و بسته به مقصد، استفاده از وسایل حمل و نقل پاک تر، مانند دوچرخه، یا پیاده روی در مسیرهای مناسب، به جای خودروهای شخصی، می تواند به کاهش آلودگی هوا و صدای محیط کمک کند. این انتخاب های مسئولانه، تأثیر منفی بر محیط زیست را به حداقل می رساند و به پایداری طولانی مدت اکوسیستم ها کمک می کند.

در صورت بروز مشکل: آمادگی برای مواجهه با چالش ها

حتی با دقیق ترین برنامه ریزی ها، ممکن است در طبیعت چالش هایی پیش بیاید. آمادگی برای مواجهه با این مشکلات و داشتن دانش اولیه برای مدیریت آن ها، می تواند تفاوت بین یک تجربه ناخوشایند و یک حادثه جدی باشد.

گم شدن

یکی از ترسناک ترین اتفاقات در طبیعت، گم شدن است. در صورت گم کردن راه، اولین و مهم ترین گام، حفظ آرامش است. وحشت می تواند باعث تصمیم گیری های نادرست شود. با دید مثبت به دنبال راه حل بود و به خود اعتماد کرد که می توان از پس این چالش برآمد.

استفاده از قانون SOS می تواند بسیار مؤثر باشد: Stop (توقف کنید)، Observe (اطراف را ارزیابی کنید)، Signal (علامت بدهید)، Stay (در جای خود بمانید).

• توقف کنید: هرگز به مسیر نامعلوم ادامه ندهید. در جای خود توقف کنید.
• اطراف را ارزیابی کنید: به دنبال نشانه ها، علائم طبیعی (مانند جهت حرکت خورشید یا مسیر آب)، یا نشانه های ساخته دست انسان (مانند پاکوب های قدیمی) باشید. از نقشه و قطب نما یا GPS برای تعیین موقعیت استفاده کنید.
• علامت بدهید: اگر می دانید تیم های جستجو و نجات در منطقه هستند یا کسی از مسیر شما اطلاع دارد، با استفاده از سوت (سه بار پی در پی به نشانه کمک) یا چراغ قوه (به صورت متناوب برای جلب توجه در شب) علامت دهید. ایجاد سه آتش بزرگ به شکل مثلث، یک علامت جهانی برای درخواست کمک است.
• در جای خود بمانید: حرکت بی هدف انرژی را تحلیل می برد و یافتن شما را دشوارتر می کند. در یک مکان باز و قابل مشاهده منتظر کمک بمانید.

جراحات و حوادث

در صورت بروز جراحت یا حادثه، ابتدا با استفاده از جعبه کمک های اولیه، کمک های اولیه لازم را انجام دهید. قطع خونریزی، ضدعفونی کردن زخم ها، و تثبیت شکستگی های احتمالی، از اقدامات اولیه است.

در صورت جراحات جدی تر، باید با شماره های اضطراری (مانند ۱۱۲ یا اورژانس محلی) تماس گرفت. در مناطقی که پوشش آنتن دهی وجود ندارد، استفاده از سوت یا ایجاد سیگنال های نوری و صوتی برای درخواست کمک از دیگران در نزدیکی، اهمیت می یابد. اگر در گروه هستید، تقسیم وظایف برای کمک رسانی، درخواست کمک، و حفظ آرامش گروه ضروری است.

داشتن اطلاعات پایه در مورد علائم و نشانه های شوک، گرمازدگی یا سرمازدگی و نحوه مقابله با آن ها، می تواند جان بخش باشد. همچنین، اگر فردی در گروه دچار بیماری زمینه ای است، باید داروهای ضروری و اطلاعات پزشکی او در دسترس باشد.

آمادگی ذهنی و جسمی، و دانش کافی درباره مدیریت بحران ها، می تواند سفر به طبیعت را از یک ماجراجویی خطرناک به یک تجربه غنی و آموزنده تبدیل کند.

---

نتیجه گیری

بازدید از جنگل ها و آبشارها، فرصتی بی بدیل برای برقراری ارتباط با طبیعت و کسب آرامش روحی است. با این حال، همانطور که تجربه نشان داده است، این تجربه ها تنها در سایه برنامه ریزی دقیق، همراه داشتن تجهیزات مناسب، رعایت کامل نکات ایمنی و درک عمیق از مسئولیت پذیری زیست محیطی، به اوج لذت و خاطره انگیزی خود می رسند. از انتخاب دقیق مقصد و بررسی آب و هوا گرفته تا همراه داشتن یک جعبه کمک های اولیه و آگاهی از نحوه برخورد با حیات وحش، تمامی این نکات دست به دست هم می دهند تا سفری ایمن و دلپذیر را رقم بزنند.

تأکید بر رعایت مسیرهای مشخص شده، حفظ فاصله از نقاط پرخطر آبشار، و اجتناب از هرگونه آسیبی به پوشش گیاهی و جانوری، نه تنها به حفظ جان بازدیدکنندگان کمک می کند، بلکه تضمین کننده بقای این اکوسیستم های ارزشمند برای نسل های آینده است. هر قدم ما در طبیعت، اثری بر جای می گذارد و این وظیفه ماست که این اثر، مثبت و سازنده باشد. با در نظر گرفتن تمامی این نکات مهم، می توان از زیبایی های بی بدیل جنگل ها و عظمت آبشارها به بهترین و ایمن ترین شکل ممکن لذت برد و خاطراتی ماندگار را در دفتر زندگی به ثبت رساند.