عقد امامی در ترکیه چیست

عقد امامی در ترکیه، به ازدواج شرعی یا مذهبی گفته می شود که بر اساس آموزه های فقه شیعه، میان زوجین جاری می شود. این نوع عقد، برای بسیاری از ایرانیان مقیم ترکیه یا آنهایی که قصد ازدواج در این کشور را دارند، از اهمیت فرهنگی و مذهبی بالایی برخوردار است، اما باید دانست که عقد امامی به تنهایی در نظام حقوقی ترکیه فاقد هرگونه اعتبار قانونی است و تنها یک مکمل برای عقد رسمی (مدنی) محسوب می شود.

سفر به سوی زندگی مشترک، خود قصه ای پر فراز و نشیب است که برای بسیاری از ایرانیان، با آرمان ها و آداب و رسوم مذهبی و فرهنگی گره خورده است. ترکیه، با همسایگی و نزدیکی فرهنگی، به مقصدی محبوب برای آغاز این راه تبدیل شده است. در این میان، مفهوم «عقد امامی» یا همان ازدواج شرعی، جایگاه ویژه ای در دل ها و ذهنیت ها دارد. اما وقتی قدم به خاک سرزمینی دیگر می گذاریم، آشنایی با قوانین و تفاوت های موجود، اهمیت حیاتی پیدا می کند. درک این تفاوت ها و چگونگی پیوند زدن باورهای مذهبی با الزامات قانونی، می تواند مسیر پیش رو را هموارتر سازد و از ابهامات و چالش های احتمالی جلوگیری کند. این مقاله، به همین منظور، به واکاوی دقیق و جامع «عقد امامی در ترکیه» می پردازد و مسیر آگاهانه ای را برای زوجین ترسیم می کند.

درک مفهوم «عقد امامی» و جایگاه آن در ترکیه

برای بسیاری از ایرانیان، ازدواج تنها یک واقعه حقوقی نیست؛ بلکه پیوندی عمیق است که ریشه های مذهبی و فرهنگی در آن تنیده شده اند. «عقد امامی» تجلی همین پیوند عمیق است که در ترکیه، با چالش ها و شرایط قانونی خاص خود روبروست.

عقد امامی از نگاه فقه شیعه

عقد امامی، که در فرهنگ ایرانی با نام های «عقد شرعی» یا «صیغه عقد دائم» نیز شناخته می شود، اساساً بر مبنای فقه شیعه دوازده امامی استوار است. این عقد، با «ایجاب» از سوی زوجه (یا وکیل او) و «قبول» از سوی زوج (یا وکیل او) محقق می شود. این ایجاب و قبول باید به زبان عربی (در صورت توانایی) یا فارسی و با عباراتی خاص، صیغه شود تا از نظر شرعی، پیوند زناشویی حلال و مشروع گردد. تعیین مهریه، که می تواند عندالمطالبه یا عندالاستطاعه باشد، یکی از ارکان اصلی این عقد به شمار می رود. همچنین، امکان افزودن شروط ضمن عقد شرعی، مانند حق تحصیل، حق اشتغال یا حق طلاق برای زن، در این مراسم وجود دارد که به زوجین کمک می کند تا چارچوب زندگی مشترک خود را بر اساس تفاهمات شخصی شکل دهند. برای باورمندان، انجام این عقد، به معنای کسب آرامش خاطر معنوی و رعایت احکام دینی در آغاز زندگی مشترک است.

تفاوت اساسی «عقد امامی» با «عقد رسمی (مدنی)» در ترکیه

شناخت تفاوت های بنیادین میان عقد امامی و عقد رسمی، نخستین گام در تصمیم گیری برای ازدواج در ترکیه است. این دو نوع عقد، از نظر ماهیت، مرجع اجرا و اعتبار قانونی، کاملاً از یکدیگر متمایزند.

عقد رسمی (مدنی/شهرداری)

عقد رسمی یا مدنی در ترکیه، تنها نوع ازدواجی است که از نظر قانونی به رسمیت شناخته می شود و توسط مأمورین رسمی دولت ترکیه، معمولاً در دفاتر شهرداری (Belediye) یا دفاتر ثبت احوال، انجام می پذیرد. سند حاصل از این عقد، تنها مدرکی است که در محاکم قضایی ترکیه و برای تمامی امور حقوقی، از جمله اقامت، تابعیت، فرزندآوری، ارث، نفقه و طلاق، دارای وجاهت و اعتبار است. در قوانین مدنی ترکیه، مفهوم «مهریه» به معنای رایج در فقه اسلامی وجود ندارد و در صورت طلاق، سیستم تقسیم اموال مشترک ملاک قرار می گیرد. مراحل انجام این عقد، کاملاً مشخص، مستند و قانونی است و مستلزم ارائه مدارک هویتی، گواهی تجرد و انجام آزمایشات پزشکی است.

عقد امامی

عقد امامی، همان طور که پیش تر اشاره شد، عملی است مذهبی که توسط روحانیون یا افراد مورد اعتماد مذهبی (عاقد) برگزار می شود و بر جنبه های شرعی و معنوی ازدواج تمرکز دارد. این عقد، در قوانین ترکیه، فاقد هرگونه وجاهت قانونی و سند رسمی است. به این معنا که اگر زوجین تنها به عقد امامی بسنده کنند و عقد رسمی را انجام ندهند، از نظر دولت ترکیه متأهل محسوب نمی شوند و نمی توانند از حقوق و مزایای قانونی ازدواج بهره مند شوند. با این حال، اهمیت آن برای ایرانیان، در امکان تعیین مهریه و شروط ضمن عقد (شرعی) و همچنین کسب آرامش خاطر مذهبی نهفته است. معمولاً، عقد امامی پس از انجام عقد رسمی و برای تکمیل جنبه های معنوی پیوند، صورت می گیرد.

آیا عقد امامی در ترکیه به تنهایی اعتبار قانونی دارد؟

این مهمترین و پرتکرارترین ابهام در مورد عقد امامی در ترکیه است و پاسخ آن صریح و قاطعانه خیر است. از نظر قوانین کشور ترکیه، «عقد امامی» به تنهایی هیچ گونه اعتبار حقوقی و قانونی ندارد. این به معنای آن است که اگر یک زوج تنها با عقد امامی زندگی مشترک خود را آغاز کنند:

• از نظر دولت ترکیه، آن ها زن و شوهر محسوب نمی شوند.
• فرزندان حاصل از این ازدواج با مشکلات جدی در ثبت احوال، تعیین هویت و دریافت تابعیت مواجه خواهند شد.
• در صورت جدایی، هیچ گونه حق قانونی (مانند نفقه، ارث، تقسیم اموال) برای زوجین قابل پیگیری نیست.
• هیچ یک از حقوق و مسئولیت های قانونی ازدواج که در قانون مدنی ترکیه تعریف شده است، برای آن ها برقرار نخواهد بود.

تجربه نشان داده است که تکیه صرف بر عقد امامی می تواند به مشکلات حقوقی جدی و جبران ناپذیری برای زوجین و فرزندانشان منجر شود. بنابراین، همواره تأکید می شود که عقد امامی تنها یک مکمل مذهبی برای عقد رسمی محسوب می شود و هرگز نباید جایگزین آن گردد.

چرا ایرانیان به سراغ «عقد امامی» در ترکیه می روند؟

با وجود عدم اعتبار قانونی عقد امامی به تنهایی در ترکیه، باز هم شاهد تمایل بسیاری از ایرانیان به انجام این مراسم هستیم. این تمایل ریشه در عوامل مختلفی دارد که عمدتاً با اعتقادات و فرهنگشان پیوند خورده است.

دلایل مذهبی و پایبندی به احکام شرعی

برای بسیاری از زوجین ایرانی، به ویژه آنهایی که عمیقاً به آموزه های دینی پایبند هستند، جاری شدن صیغه عقد شرعی اهمیت معنوی فراوانی دارد. این افراد باور دارند که برای حلال و مشروع بودن زندگی مشترکشان و کسب برکات الهی، باید علاوه بر ثبت قانونی ازدواج، صیغه شرعی نیز جاری شود. انجام عقد امامی، به آن ها آرامش خاطر معنوی می بخشد و اطمینان می دهد که زندگی شان بر اساس موازین شرعی اسلام آغاز شده است. این رویکرد، بیشتر ریشه در سنت ها و تربیت خانوادگی دارد و برای بسیاری، بخش جدایی ناپذیری از تجربه ازدواج محسوب می شود.

امکان تعیین مهریه و شروط ضمن عقد (شرعی)

یکی از مهمترین دلایل انجام عقد امامی برای ایرانیان، امکان تعیین و ثبت مهریه است. همان طور که پیشتر اشاره شد، مهریه به معنای فقهی آن، در قوانین مدنی ترکیه وجود ندارد. اما در عقد شرعی، زوجین می توانند به توافق برسند و مهریه را به صورت دقیق (میزان، عندالمطالبه یا عندالاستطاعه بودن، نحوه پرداخت) تعیین و حتی در قباله عقد شرعی ثبت کنند. این مهریه، گرچه در ترکیه از نظر قانونی قابل پیگیری نیست، اما در صورت ثبت رسمی ازدواج در کنسولگری ایران و درج مهریه در شناسنامه، در ایران قابلیت پیگیری حقوقی پیدا می کند.
همچنین، عقد امامی فرصتی فراهم می آورد تا شروط ضمن عقد شرعی، مانند حق طلاق (برای زن)، حق تحصیل، حق اشتغال یا حق تعیین محل سکونت، میان زوجین توافق و ثبت شود. این شروط، برای بسیاری از زوجین، به ویژه زنان، اهمیت بالایی دارد تا بتوانند حقوق و اختیارات بیشتری در زندگی مشترک خود داشته باشند. گرچه این شروط نیز مستقیماً در محاکم ترکیه قابل اجرا نیستند، اما می توانند در زمان ثبت ازدواج در کنسولگری ایران، به عنوان بخشی از توافقات زوجین لحاظ شوند.

برگزاری مراسم مذهبی و سنتی ایرانی

ترکیه به دلیل نزدیکی جغرافیایی و فرهنگی، میزبان جمعیت قابل توجهی از ایرانیان است. بسیاری از زوجین تمایل دارند که مراسم ازدواجشان، حتی اگر در خارج از ایران باشد، با آداب و رسوم سنتی و مذهبی ایرانیان برگزار شود. خواندن خطبه عقد به زبان فارسی، استفاده از سفره عقد، حضور اقوام و نزدیکان، و جاری شدن صیغه عقد توسط یک عاقد مسلمان، همگی بخشی از این تجربه دلنشین است که با انجام عقد امامی میسر می شود. این مراسم، فضایی معنوی و آشنا را برای آغاز زندگی مشترک فراهم می آورد که با فرهنگ و پیشینه زوجین همخوانی دارد و حس تعلق خاطر را تقویت می کند. این رویکرد، نه تنها برای خود زوجین، بلکه برای خانواده هایشان نیز که ممکن است نتوانند به راحتی در یک مراسم رسمی در ترکیه شرکت کنند، اهمیت زیادی دارد.

مراحل و الزامات انجام «عقد امامی» در ترکیه

همان طور که بارها تأکید شد، انجام «عقد امامی» در ترکیه باید در کنار «عقد رسمی» صورت گیرد. نادیده گرفتن این ترتیب، می تواند به مشکلات حقوقی جدی منجر شود. بنابراین، مسیر صحیح و مطمئن، ابتدا از ثبت قانونی ازدواج می گذرد.

پیش نیاز حیاتی: ثبت «عقد رسمی (مدنی)» در شهرداری ترکیه

متقاضیان باید ابتدا ازدواج خود را به صورت رسمی در دفاتر شهرداری ترکیه ثبت کنند. این فرایند شامل چندین گام ضروری است:

1. اخذ گواهی تجرد: این گواهی که نشان دهنده مجرد بودن فرد است، باید از کنسولگری ایران در ترکیه دریافت شود. برای دوشیزگان (خانم هایی که سابقه ازدواج رسمی نداشته اند)، ارائه اجازه کتبی پدر (یا جد پدری) برای صدور این گواهی الزامی است.
2. تایید گواهی تجرد: پس از دریافت گواهی تجرد از کنسولگری ایران، باید آن را به تأیید وزارت امور خارجه ترکیه رساند.
3. انجام آزمایشات پزشکی: زوجین باید به مراکز درمانی معتبر مراجعه کرده و آزمایشات پزشکی شامل آزمایش خون (برای بررسی بیماری های ارثی، تالاسمی و ایدز) و عکس از ریه را انجام دهند. این آزمایشات برای اطمینان از سلامت عمومی و عدم وجود موانع پزشکی برای ازدواج است.
4. ترجمه و تأیید مدارک: مدارک هویتی مانند پاسپورت و شناسنامه باید توسط مترجم رسمی به زبان ترکی ترجمه و در دفاتر اسناد رسمی (نوتر) تأیید شوند.
5. مراجعه به شهرداری: با در دست داشتن تمامی مدارک فوق و تکمیل فرم های مربوطه، زوجین باید به دفاتر ثبت ازدواج در شهرداری منطقه محل سکونت خود مراجعه کرده و وقت عقد رسمی را تعیین کنند.

تنها پس از اتمام موفقیت آمیز این مراحل و دریافت سند ازدواج رسمی از شهرداری ترکیه، می توان برای انجام عقد امامی اقدام کرد.

الزامات و مدارک برای انجام «عقد امامی» (بخش شرعی)

پس از اینکه سند ازدواج رسمی ترکیه در دستان زوجین قرار گرفت، می توانند به سراغ جنبه شرعی ازدواج بروند. برای انجام یک عقد امامی معتبر از نظر فقهی، رعایت الزامات زیر ضروری است:

• حضور زوجین: زن و مرد باید با رضایت کامل و بدون هیچ اجباری حضور داشته باشند.
• حضور عاقد: یک روحانی یا فرد مورد اعتماد مذهبی که با فقه شیعه آشنایی کامل دارد و توانایی جاری کردن صیغه عقد را دارد، باید حضور داشته باشد.
• حضور شاهدین: حضور حداقل دو شاهد عاقل و بالغ (که عرفاً مرد باشند) برای عقد شرعی توصیه می شود.
• تعیین مهریه: میزان مهریه، نحوه پرداخت (عندالمطالبه یا عندالاستطاعه) و سایر جزئیات مربوط به آن باید به صورت دقیق و مورد توافق طرفین تعیین شود.
• ارائه سند ازدواج رسمی: ارائه سند ازدواج رسمی ترکیه به عاقد، جهت اطمینان از انجام عقد قانونی، ضروری است. این کار به عاقد کمک می کند تا از وضعیت قانونی زوجین آگاه باشد.
• گواهی تجرد: به ویژه برای خانم ها، گواهی تجرد (یا سند طلاق/فوت همسر قبلی) مطابق قوانین ایران، لازم است تا از نظر شرعی نیز شرایط ازدواج محرز باشد.

نحوه برگزاری مراسم «عقد امامی»

مراسم عقد امامی معمولاً در فضایی خصوصی تر و مذهبی تر از عقد رسمی برگزار می شود. عاقد با رعایت تمامی آداب شرعی، خطبه عقد را جاری می کند که شامل «ایجاب» از سوی عروس و «قبول» از سوی داماد است. این گفت وگو به زبان فارسی یا عربی صورت می گیرد. در این مراسم، مهریه توافق شده و شروط ضمن عقد (اگر توافقی صورت گرفته باشد) نیز می تواند ذکر و ثبت شود. پس از جاری شدن صیغه و موافقت طرفین، عاقد و شهود ممکن است آن را در دفتری مخصوص یا برگه ای دست نویس امضا کنند که این برگه، سندی شرعی است و نه قانونی.

مکان های متداول برای انجام «عقد امامی» در ترکیه

مکان های مختلفی برای انجام عقد امامی در ترکیه وجود دارد که بسته به سلیقه و امکانات زوجین انتخاب می شوند:

• کنسولگری ایران: پس از ثبت رسمی ازدواج در ترکیه، زوجین می توانند به کنسولگری ایران مراجعه کرده و ضمن ثبت ازدواجشان در سیستم ثبت احوال ایران، عقد شرعی را نیز در آنجا انجام دهند. این روش برای ایرانیانی که می خواهند ازدواجشان هم در ترکیه و هم در ایران به رسمیت شناخته شود، بسیار رایج است.
• منازل شخصی یا سالن های خصوصی: برخی زوجین ترجیح می دهند مراسم عقد شرعی خود را در فضایی صمیمی تر مانند منزل شخصی یا سالن های اجاره ای برگزار کنند. در این صورت، با یک عاقد (روحانی) هماهنگی های لازم به عمل می آید.
• مراکز فرهنگی و مذهبی ایرانیان: در برخی شهرهای بزرگ ترکیه که جمعیت قابل توجهی از ایرانیان حضور دارند، ممکن است مراکز فرهنگی یا مذهبی ایرانی نیز وجود داشته باشند که امکان برگزاری مراسم عقد شرعی را فراهم می کنند.

نکات حقوقی و قانونی مهم پیرامون «عقد امامی» در ترکیه و ایران

درک صحیح جنبه های حقوقی و قانونی ازدواج در ترکیه، به ویژه برای ایرانیان، از اهمیت بالایی برخوردار است. «عقد امامی»، با وجود جایگاه معنوی خود، در مواجهه با قوانین دو کشور، شرایط متفاوتی پیدا می کند.

رسمیت و پیگیری حقوقی در ترکیه

همان طور که بارها تأکید شد، «عقد امامی» به هیچ عنوان در محاکم و دستگاه قضایی ترکیه رسمیت ندارد. این بدان معناست که تمامی حقوق و تکالیف قانونی ناشی از ازدواج، مانند حق نفقه، ارث، حضانت فرزندان، تقسیم اموال پس از طلاق، یا حتی امکان درخواست اقامت و تابعیت از طریق ازدواج، تنها بر اساس «سند ازدواج رسمی» صادر شده از شهرداری ترکیه قابل پیگیری است. هرگونه ادعای حقوقی مبنی بر مهریه یا شروط ضمن عقد که صرفاً در قباله عقد امامی درج شده باشد، در دادگاه های ترکیه فاقد اعتبار خواهد بود. بنابراین، برای برخورداری از حمایت های قانونی و اطمینان از حفظ حقوق خود در خاک ترکیه، ثبت رسمی ازدواج امری حیاتی و غیرقابل چشم پوشی است.

رسمیت و پیگیری حقوقی در ایران

برای اینکه ازدواج انجام شده در ترکیه (اعم از رسمی و شرعی) در ایران نیز به رسمیت شناخته شود و بتوان از حقوق قانونی مرتبط با آن در ایران بهره مند شد، لازم است که سند ازدواج رسمی ترکیه در کنسولگری یا سفارت ایران در ترکیه ثبت شود. در زمان ثبت ازدواج در کنسولگری ایران، دو اتفاق مهم رخ می دهد:

1. تطبیق با قوانین ایران: کنسولگری، سند ازدواج ترکیه را با قوانین ایران تطبیق می دهد. اینجاست که اهمیت «اجازه پدر» برای دوشیزگان (مطابق قوانین ایران) مجدداً مطرح می شود. بدون این اجازه (یا در صورت فوت پدر، گواهی فوت)، کنسولگری از ثبت ازدواج دوشیزه ممانعت به عمل می آورد.
2. درج مهریه و شروط شرعی: در این مرحله، مهریه توافق شده و شروط ضمن عقد (شرعی) که در مراسم عقد امامی تعیین شده بودند، در سیستم ثبت احوال ایران و در شناسنامه های زوجین درج می شود. این اقدام، به مهریه و شروط شرعی، وجهه قانونی در ایران می بخشد و امکان پیگیری حقوقی آن ها را در دادگاه های ایران فراهم می سازد.

به این ترتیب، انجام هر دو نوع عقد (رسمی در ترکیه و شرعی و ثبت در کنسولگری ایران)، تضمین کننده کامل حقوق زوجین در هر دو کشور خواهد بود.

بحث ازدواج موقت (صیغه) در ترکیه

یکی از موضوعات مهم و حساس که برای ایرانیان مطرح می شود، بحث «ازدواج موقت» یا «صیغه» است. باید قاطعانه گفت که ازدواج موقت یا صیغه، به هیچ وجه در قوانین کشور ترکیه به رسمیت شناخته نمی شود و کاملاً غیرقانونی است.
قوانین خانواده در ترکیه، تنها ازدواج دائم و رسمی را به رسمیت می شناسند و هرگونه رابطه زناشویی خارج از چارچوب عقد رسمی، از نظر قانونی فاقد اعتبار است. انجام صیغه موقت در ترکیه، می تواند عواقب حقوقی جدی برای افراد در پی داشته باشد، از جمله جریمه های سنگین، بازداشت و حتی دیپورت از خاک ترکیه. بنابراین، زوجین ایرانی باید از هرگونه اقدام در زمینه ازدواج موقت در ترکیه پرهیز کرده و صرفاً بر ازدواج دائم و رسمی تمرکز کنند.

اقامت و تابعیت از طریق ازدواج

تمایل به اخذ اقامت یا تابعیت ترکیه از طریق ازدواج، یکی دیگر از انگیزه هایی است که برخی زوجین را به سمت ازدواج در این کشور سوق می دهد. لازم به ذکر است که تنها با «عقد رسمی» و ازدواج با یک تبعه ترکیه، می توان پس از طی مراحل قانونی و گذشت زمان مشخص (معمولاً حداقل ۳ سال زندگی مشترک واقعی)، برای اقامت و سپس تابعیت ترکیه اقدام کرد. «عقد امامی» هیچ گونه تأثیری در این روند ندارد و از نظر اداره مهاجرت ترکیه، هیچ امتیازی برای درخواست اقامت یا شهروندی به همراه نخواهد داشت. اداره مهاجرت، صرفاً بر اساس سند ازدواج رسمی صادر شده از شهرداری و بررسی واقعی بودن زندگی مشترک، تصمیم گیری می کند.

سوالات متداول

آیا برای عقد امامی در ترکیه حتماً باید اجازه پدر داشته باشم؟

برای جاری شدن صیغه عقد امامی از نظر شرعی، رضایت دختر بالغ و عاقل کافی است و اجازه پدر در اصل شرط نیست. اما اگر قصد دارید ازدواجتان در کنسولگری ایران ثبت شود و نام همسرتان در شناسنامه تان درج گردد، بله، برای دوشیزگان (دخترانی که قبلاً ازدواج نکرده اند)، ارائه اجازه کتبی پدر (یا جد پدری) به کنسولگری ایران الزامی است.

هزینه انجام عقد امامی در ترکیه چقدر است؟

هزینه عقد امامی در ترکیه متغیر است و به عوامل مختلفی مانند شهر محل برگزاری، محل مراسم و توافق با عاقد بستگی دارد. معمولاً این هزینه کمتر از مراحل عقد رسمی در شهرداری است و بیشتر جنبه هدیه یا حق الزحمه به عاقد را دارد و نرخ ثابتی ندارد.

مدت زمان لازم برای انجام عقد امامی چقدر است؟

خود مراسم جاری شدن صیغه عقد امامی، معمولاً بسیار کوتاه است و ممکن است تنها ۱۵ تا ۳۰ دقیقه به طول بینجامد. اما مراحل پیش نیاز آن، یعنی انجام عقد رسمی در شهرداری و آماده سازی مدارک، می تواند چندین روز تا چند هفته زمان ببرد. بنابراین، باید این دو فرایند را از هم تفکیک کرد.

آیا می توانم فقط عقد امامی داشته باشم و عقد رسمی را انجام ندهم؟

پاسخ قاطعانه خیر است. همان طور که در این مقاله به تفصیل شرح داده شد، عقد امامی به تنهایی در ترکیه هیچ اعتبار قانونی ندارد و تنها یک عمل مذهبی محسوب می شود. عدم انجام عقد رسمی، می تواند پیامدهای حقوقی بسیار جدی و جبران ناپذیری برای زوجین و فرزندانشان داشته باشد.

آیا عقد امامی برای دریافت اقامت یا شهروندی ترکیه کافی است؟

خیر، به هیچ وجه. برای دریافت اقامت یا شهروندی ترکیه از طریق ازدواج، تنها عقد رسمی (مدنی) با یک تبعه ترکیه به رسمیت شناخته می شود. عقد امامی هیچ تأثیری در روند اداری و قانونی اخذ اقامت یا تابعیت ندارد.

اگر فرزند حاصل از ازدواجی فقط با عقد امامی باشد، وضعیت او چه خواهد بود؟

در این حالت، فرزند با مشکلات جدی در ثبت احوال مواجه خواهد شد. از آنجا که والدین از نظر دولت ترکیه زن و شوهر رسمی نیستند، فرزند به رسمیت شناخته نشده و در ثبت هویت، اخذ شناسنامه، تابعیت، وراثت و سایر حقوق مدنی، با چالش های بزرگی روبرو خواهد شد. این یکی از جدی ترین عواقب عدم ثبت رسمی ازدواج است.

آیا کنسولگری ایران در ترکیه عقد امامی را انجام می دهد؟

بله، کنسولگری ایران در ترکیه پس از ثبت رسمی ازدواج شما در شهرداری ترکیه و ارائه مدارک مربوطه، می تواند ضمن ثبت ازدواجتان در سیستم ثبت احوال ایران، مراسم عقد شرعی (عقد امامی) را نیز برای شما جاری کند.

فرق عقد امام و نکاح امامی چیست؟

این دو اصطلاح معمولاً به یک مفهوم واحد اشاره دارند؛ یعنی ازدواج شرعی که بر اساس موازین فقه شیعه انجام می شود. تفاوت خاصی در معنای آن ها وجود ندارد و هر دو به یک نوع عقد مذهبی اشاره دارند.

نتیجه گیری

در نهایت، می توان گفت که «عقد امامی در ترکیه» برای بسیاری از ایرانیان، پیوندی عمیق با باورهای مذهبی و سنت های فرهنگی شان دارد. این عقد، آرامش خاطر معنوی را به ارمغان می آورد و امکان تعیین مهریه و شروط شرعی را فراهم می سازد. اما درک این نکته حیاتی است که عقد امامی، هرگز نمی تواند جایگزین «عقد رسمی (مدنی)» در ترکیه باشد. قوانین ترکیه، تنها عقد رسمی را به رسمیت می شناسند و تمامی حقوق قانونی و مدنی زوجین و فرزندانشان، تنها در گرو ثبت این نوع ازدواج است.

توصیه اکید می شود که زوجین ایرانی که قصد ازدواج در ترکیه را دارند، برای حفظ کامل حقوق شرعی و قانونی خود و فرزندان آینده شان، هر دو نوع عقد (ابتدا عقد رسمی در شهرداری و سپس عقد امامی و ثبت آن در کنسولگری ایران) را انجام دهند. این مسیر، تضمین کننده یک شروع آگاهانه و مطمئن برای زندگی مشترک در بستر قوانین هر دو کشور خواهد بود.

برای دریافت مشاوره تخصصی در زمینه ازدواج، اقامت و سایر امور حقوقی در ترکیه، هم اکنون با کارشناسان مجرب ما تماس بگیرید تا با خیالی آسوده، گام در این مسیر بگذارید.