مهر طلاق چه شکلی است؟

مهر طلاق، نمادی رسمی و قانونی از پایان یک زندگی مشترک است که در شناسنامه افراد ثبت می شود. این مهر، معمولاً به شکل دایره ای یا بیضی شکل، حاوی اطلاعاتی حیاتی نظیر نام دفترخانه ثبت طلاق، شماره واقعه طلاق، تاریخ دقیق وقوع آن، و مهر و امضای سردفتر مربوطه است. این اطلاعات به شکلی فشرده و استاندارد، وضعیت تأهل فرد را به روزرسانی می کند و جلوه ای از نظم حقوقی و اجتماعی است.

پایان یک زندگی مشترک، جدای از ابعاد عاطفی و شخصی، همواره با الزامات قانونی و اداری همراه است. در این میان، شناسنامه به عنوان مهم ترین سند هویتی هر فرد، نقش محوری در ثبت و بازتاب تغییرات وضعیت تأهل دارد. یکی از پرسش های رایج و کلیدی برای افرادی که در مسیر جدایی قرار می گیرند یا کنجکاوی هایی در این زمینه دارند، مربوط به شکل ظاهری مهر طلاق در شناسنامه و جزئیات مندرج در آن است. این موضوع می تواند برای بسیاری ابهاماتی را به همراه داشته باشد؛ از اینکه این مهر دقیقا چه شکلی دارد تا چه اطلاعاتی را در خود جای داده و چگونه و در کجای شناسنامه ثبت می شود. در ادامه، تلاش می شود تا با نگاهی دقیق و جامع، به تمامی این پرسش ها پاسخ داده شود و تصویری روشن از این نماد حقوقی ارائه گردد تا خواننده درک کاملی از ابعاد بصری و حقوقی مهر طلاق پیدا کند.

مهر طلاق چه شکلی است؟ جزئیات بصری و اطلاعات مندرج

مهر طلاق، که به عنوان تأییدی بر ثبت قانونی واقعه جدایی در شناسنامه درج می شود، دارای فرمت و مشخصات استانداردی است. تصور کنید دایره ای کوچک یا گاهی بیضی شکل به قطر تقریبی ۳ تا ۴ سانتی متر که با جوهر آبی یا مشکی بر روی یکی از صفحات شناسنامه نقش می بندد. این مهر، گرچه ابعاد کوچکی دارد، اما حاوی اطلاعاتی کلیدی است که وضعیت حقوقی فرد را به وضوح منعکس می کند.

توضیح کلی ظاهر مهر و اطلاعات اصلی آن

در مرکز یا قسمت بالای این مهر، معمولاً عبارت «دفترخانه طلاق» به همراه شماره دفترخانه (برای مثال: دفترخانه طلاق شماره ۳۴ تهران) قید می شود. این بخش، مرجع ثبت طلاق را مشخص می کند و امکان پیگیری های آتی را فراهم می آورد. سپس، اطلاعات اصلی مربوط به واقعه طلاق درج می شود که شامل موارد زیر است:

• شماره ثبت طلاق (شماره واقعه): یک کد عددی منحصربه فرد که به هر واقعه طلاق اختصاص داده می شود. این شماره، شناسه اصلی طلاق در سیستم ثبت احوال است و به منزله اثر انگشت حقوقی هر جدایی عمل می کند.
• تاریخ ثبت طلاق: شامل روز، ماه و سال شمسی که واقعه طلاق به صورت رسمی در دفترخانه به ثبت رسیده است. این تاریخ، نقطه عطف حقوقی پایان زندگی مشترک به شمار می رود.
• مهر و امضای رسمی سردفتر: در قسمت پایین مهر، فضایی برای درج مهر دفتری (معمولاً شامل نام و کد دفترخانه) و امضای سردفتر وجود دارد. این امضا و مهر، جنبه رسمیت و اعتبار نهایی به ثبت طلاق می بخشد و تأییدکننده انجام تمامی مراحل قانونی توسط مقام ذی صلاح است.

آنچه در اینجا اهمیت دارد، تمایز میان «مهر» و «متن توضیحات» است. مهر، همانند یک نشان کوتاه و فشرده، صرفاً تأییدکننده کلی ثبت واقعه است و اطلاعات اصلی را به صورت خلاصه ارائه می دهد. اما در صفحات داخلی تر شناسنامه، به ویژه در شناسنامه های قدیمی تر، جزئیات بیشتری نظیر نام کامل زوجین، نوع طلاق (رجعی یا بائن)، و شروط ضمن عقد (در صورت وجود) ممکن است به صورت دست نویس یا چاپی درج شود. در واقع، مهر، نماد تأیید ثبت است، در حالی که متن توضیحات، روایت کامل تر این واقعه حقوقی را در بر دارد.

تصور کنید یک دایره به قطر تقریبی ۳ سانتی متر که در بالای آن «دفترخانه طلاق شماره [عدد]»، در مرکز «ثبت واقعه طلاق به شماره [عدد] در تاریخ [تاریخ]» و در پایین «مهر و امضای سردفتر» حک شده است.

محل دقیق درج مهر طلاق در شناسنامه کجاست؟

محل درج مهر طلاق در شناسنامه، بسته به نوع و مدل شناسنامه (قدیمی یا جدید/مکانیزه)، می تواند متفاوت باشد. اما اصل کلی بر این است که این واقعه در صفحات مربوط به تغییرات وضعیت تأهل ثبت شود تا به راحتی قابل مشاهده و استعلام باشد.

شناسنامه های قدیمی

در شناسنامه های نسل قدیمی، صفحاتی به صورت اختصاصی برای ثبت وقایع ازدواج و طلاق در نظر گرفته شده بود. این صفحات، معمولاً شامل بخش هایی برای «محل ثبت ازدواج» و «محل ثبت طلاق» بودند. مهر طلاق، اغلب در صفحه یا صفحات مربوط به ثبت طلاق، پایین تر از اطلاعات ازدواج اولیه و یا در قسمت مشخص شده برای آن، درج می شد. در این شناسنامه ها، ممکن بود اطلاعات با دست خط سردفتر یا مسئول مربوطه تکمیل و سپس مهر و امضا می شد. این روش، حس شخصی تری به ثبت وقایع می بخشید، اما گاهی اوقات خوانایی را دشوار می کرد.

شناسنامه های جدید (مکانیزه)

با ورود شناسنامه های جدید و مکانیزه، رویکرد ثبت وقایع تا حدودی تغییر کرده است. در این شناسنامه ها، صفحات وقایع به صورت چاپی و با فرمتی یکسان طراحی شده اند. اطلاعات طلاق معمولاً به صورت ماشینی و چاپی در کنار یا زیر اطلاعات ازدواج سابق قرار می گیرد. در برخی موارد، ممکن است مهر برجسته و سنتی کمتر استفاده شود و صرفاً چاپ اطلاعات کفایت کند؛ اما در بسیاری از موارد، به منظور تأیید نهایی، مهر دفترخانه در کنار اطلاعات چاپی درج می شود. این تفاوت، بیشتر به دلیل استفاده از فناوری های نوین در ثبت احوال است که دقت و یکپارچگی اطلاعات را افزایش می دهد.

تفاوت صفحات ازدواج و طلاق

در هر دو نوع شناسنامه، صفحات مشخصی به ثبت وقایع ازدواج و طلاق اختصاص داده شده است. این تفکیک، به مسئولین و خود افراد کمک می کند تا وضعیت تأهل را به سرعت و با وضوح بیشتری درک کنند. ازدواج ها در یک بخش و طلاق ها در بخش جداگانه یا زیرمجموعه ازدواج مرتبط، ثبت می شوند. این ساختار منطقی، از سردرگمی جلوگیری کرده و فرایند استعلام و تأیید اطلاعات را تسهیل می بخشد.

مهر طلاق در شناسنامه جدید: آیا تفاوتی وجود دارد؟

بله، واقعه طلاق در شناسنامه های جدید نیز ثبت می شود، اما در برخی شرایط خاص، ممکن است تفاوت هایی در نحوه نمایش آن وجود داشته باشد که لازم است به آن ها توجه شود. اصل کلی این است که هر واقعه حقوقی مربوط به وضعیت تأهل فرد، در سوابق ثبت احوال او به دقت نگهداری می شود و در شناسنامه نیز منعکس می گردد تا هویت و وضعیت قانونی فرد شفاف باشد.

اصل کلی ثبت طلاق در شناسنامه های جدید

همانند شناسنامه های قدیمی، در شناسنامه های جدید نیز پس از صدور حکم قطعی طلاق و ثبت آن در دفترخانه، اطلاعات مربوط به جدایی در شناسنامه فرد درج می شود. این ثبت، معمولاً به صورت چاپی و مکانیزه صورت می گیرد و مهر رسمی دفترخانه نیز در کنار آن نقش می بندد. هدف از این کار، جلوگیری از هرگونه سوءاستفاده احتمالی و حفظ نظم عمومی و حقوقی جامعه است.

موارد استثنا و حذف نام همسر از شناسنامه

با این حال، در قانون ایران برای برخی شرایط خاص، امکان «حذف نام همسر سابق» از شناسنامه و عدم درج جزئیات طلاق در شناسنامه جدید (پس از تعویض شناسنامه) پیش بینی شده است. این موارد استثنایی عمدتاً با هدف حمایت از حریم خصوصی افراد و تسهیل در شروع یک زندگی جدید مطرح شده اند:

1. طلاق در دوران عقد و باکره بودن زوجه: اگر طلاق در دوران عقد رخ داده باشد و زوجه همچنان باکره باشد، او می تواند با ارائه گواهی بکارت از پزشکی قانونی، درخواست حذف نام همسر سابق و عدم درج مهر یا اطلاعات طلاق را از شناسنامه جدید خود داشته باشد. در این حالت، شناسنامه جدید زوجه بدون هیچ اثری از ازدواج و طلاق قبلی صادر می شود. این شرایط برای مرد وجود ندارد.
2. ازدواج مجدد زوجه: در صورتی که زوجه پس از طلاق با فرد دیگری ازدواج دائم کند، با ارائه سند ازدواج جدید و درخواست کتبی، می تواند نام همسر سابق خود را از شناسنامه حذف کند. در این شرایط، اطلاعات طلاق قبلی از شناسنامه ظاهری او پاک می شود و صرفاً اطلاعات ازدواج جدید درج می گردد.

تأکید مهم: باید به این نکته حیاتی توجه داشت که حتی در مواردی که نام همسر سابق و اطلاعات طلاق از روی ظاهر شناسنامه فرد (پس از تعویض) حذف می شود، این اطلاعات به طور کامل و محرمانه در سیستم ثبت احوال کشور محفوظ می ماند. این بدان معناست که نهادهای قانونی و قضایی، همواره به سوابق کامل احوال شخصیه فرد دسترسی دارند. حذف نام از شناسنامه صرفاً برای تسهیل در زندگی اجتماعی و حفظ حریم خصوصی فرد است و به هیچ عنوان به معنای پاک شدن سوابق حقوقی نیست.

این تمایز مهم نشان می دهد که چگونه قانون تلاش می کند تا بین نیاز به حفظ اطلاعات هویتی و حمایت از حریم خصوصی و آینده افراد تعادل برقرار کند. کسانی که به دنبال اطلاعات دقیق تر در این زمینه هستند، می توانند با مراجعه به دفاتر ثبت احوال یا مشاورین حقوقی متخصص، راهنمایی های لازم را دریافت کنند.

مدارک و مراحل لازم برای ثبت طلاق در شناسنامه

ثبت طلاق در شناسنامه، نقطه پایانی فرآیند حقوقی جدایی است و مستلزم طی کردن مراحل مشخص و ارائه مدارک خاصی است. این فرآیند، از مقدمات دادگاهی آغاز شده و با مراجعه به دفترخانه و نهایی شدن ثبت واقعه در شناسنامه به پایان می رسد.

مقدمات دادگاهی و دریافت مجوز

پیش از هر اقدامی برای ثبت طلاق در شناسنامه، لازم است که زوجین مجوز قانونی برای جدایی را از مراجع قضایی دریافت کنند. این مجوز می تواند به یکی از اشکال زیر باشد:

• گواهی عدم امکان سازش: این گواهی در مواردی صادر می شود که طلاق به صورت توافقی یا به درخواست مرد باشد. این گواهی معمولاً دارای اعتبار سه ماهه است.
• حکم طلاق: در صورتی که طلاق به درخواست زن و با اثبات یکی از شروط عسر و حرج یا سایر دلایل قانونی صورت گیرد، دادگاه حکم طلاق صادر می کند. این حکم دارای اعتبار شش ماهه است.

بدون یکی از این دو سند، هیچ دفترخانه طلاقی اجازه ثبت رسمی جدایی را نخواهد داشت.

مدارک مورد نیاز برای دفترخانه

پس از دریافت گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق از دادگاه، زوجین یا وکلای آن ها باید با همراه داشتن مدارک زیر به یکی از دفاتر ثبت طلاق مراجعه کنند:

• اصل سند ازدواج یا رونوشت آن: این سند، رابطه زوجیت اولیه را تأیید می کند. در صورت مفقود شدن، می توان از دفترخانه عقد، رونوشت آن را دریافت کرد.
• شناسنامه و کارت ملی زوجین: برای احراز هویت و ثبت اطلاعات دقیق ضروری است.
• گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق: اصل سند دادگاهی با ذکر مدت اعتبار آن.
• گواهی عدم بارداری: زوجه موظف به ارائه این گواهی است، مگر اینکه یائسه یا باکره باشد. این گواهی از مراکز پزشکی قانونی یا پزشک معتمد دریافت می شود.
• گواهی بکارت: در صورت دوشیزه بودن زوجه و به منظور استفاده از امتیازات قانونی مربوط به آن (مانند حذف نام همسر از شناسنامه جدید)، ارائه این گواهی از پزشکی قانونی الزامی است.
• معرفی دو نفر شاهد عادل: حضور دو نفر شاهد مرد عاقل و بالغ که از شرایط صحت طلاق آگاه باشند، برای جاری شدن صیغه طلاق و ثبت آن الزامی است.
• پرداخت هزینه های قانونی: شامل تعرفه های ثبت طلاق در دفترخانه.

مراحل مراجعه به دفترخانه و ثبت طلاق

با در دست داشتن مدارک فوق، مراحل ثبت طلاق در دفترخانه به شرح زیر است:

1. نوبت گیری و ارائه مدارک: زوجین یا وکلای آن ها به دفترخانه ثبت طلاق مراجعه کرده و مدارک لازم را ارائه می دهند. سردفتر پس از بررسی مدارک و اطمینان از کامل بودن آن ها، نوبتی برای جاری شدن صیغه و ثبت طلاق تعیین می کند.
2. امضای اسناد و جاری شدن صیغه طلاق: در زمان مقرر، با حضور زوجین (یا وکلای آن ها) و شهود، صیغه طلاق جاری می شود. سپس، اسناد مربوط به ثبت طلاق، توسط زوجین (یا وکلایشان) و سردفتر امضا می شود. در طلاق های غیرتوافقی، ممکن است نیاز به حضور هر دو طرف در دفترخانه نباشد.
3. دریافت شناسنامه و سند طلاق: پس از تکمیل فرآیند و درج اطلاعات طلاق در شناسنامه ها، سند طلاق (که معمولاً در دو نسخه برای زوجین صادر می شود) به همراه شناسنامه های به روز شده، به طرفین تحویل داده می شود. این سند، اثبات رسمی جدایی است و مهر طلاق بر شناسنامه، تأییدکننده این واقعه در مهم ترین سند هویتی فرد است.

انجام دقیق این مراحل، تضمین کننده اعتبار قانونی طلاق و جلوگیری از بروز مشکلات حقوقی احتمالی در آینده خواهد بود.

مجازات عدم ثبت طلاق در شناسنامه: عواقب حقوقی جدی

قانون گذار جمهوری اسلامی ایران، ثبت تمامی وقایع حیاتی، از جمله ازدواج و طلاق را برای حفظ نظم عمومی و حقوق افراد، الزامی دانسته است. عدم رعایت این الزام، به ویژه در مورد طلاق، می تواند عواقب حقوقی جدی و حتی مجازات کیفری را به دنبال داشته باشد.

الزام قانونی و مجازات عدم ثبت

ماده ۲۰ قانون حمایت خانواده به صراحت بیان می دارد: ثبت نکاح دائم، فسخ و انفساخ آن، طلاق، رجوع و اعلام بطلان نکاح یا طلاق الزامی است. این ماده، سنگ بنای قانونی برای اجباری بودن ثبت طلاق است. در ادامه، ماده ۴۹ همین قانون، ضمانت اجرای این الزام را برای مردان مشخص می کند:

چنانچه مردی بدون ثبت در دفاتر رسمی به ازدواج دائم، طلاق یا فسخ نکاح اقدام یا پس از رجوع تا یک ماه از ثبت آن خودداری یا در مواردی که ثبت نکاح موقت الزامی است، از ثبت آن امتناع کند، ضمن الزام به ثبت واقعه به پرداخت جزای نقدی درجه پنج یا حبس تعزیری درجه هفت محکوم می شود.

بر اساس این ماده، اگر مردی اقدام به طلاق کند، اما آن را در دفاتر رسمی ثبت نکند و تا یک ماه پس از قطعیت طلاق (یا پس از رجوع در طلاق رجعی) از ثبت آن خودداری کند، با مجازات روبرو خواهد شد. این مجازات شامل موارد زیر است:

• جزای نقدی درجه پنج: معادل ۸۰ تا ۱۸۰ میلیون ریال.
• حبس تعزیری درجه هفت: از ۹۱ روز تا شش ماه.

علاوه بر این مجازات ها، دادگاه، مرد را ملزم به ثبت واقعه طلاق نیز خواهد کرد. این ضمانت اجرا، اهمیت قانونی ثبت طلاق را به وضوح نشان می دهد و تأکید می کند که طلاق، صرفاً با جاری شدن صیغه شرعی، از نظر قانونی کامل نمی شود.

اهمیت ثبت برای جلوگیری از مشکلات حقوقی و اجتماعی

ثبت طلاق، فراتر از یک الزام قانونی، برای جلوگیری از مشکلات عدیده ای در آینده حیاتی است. عدم ثبت طلاق می تواند به بروز مسائل حقوقی و مالی پیچیده ای برای هر دو طرف منجر شود:

• وضعیت تأهل مبهم: عدم ثبت، وضعیت تأهل زوجین را مبهم نگه می دارد و می تواند در ازدواج مجدد هر یک از طرفین، مشکلات قانونی ایجاد کند.
• حقوق فرزندان و نفقه: در صورت وجود فرزند مشترک، عدم ثبت طلاق می تواند در تعیین حضانت، نفقه و سایر حقوق مربوط به فرزندان ابهام ایجاد کند و روند اجرایی آن ها را با چالش مواجه سازد.
• تقسیم دارایی ها و ارث: مسائل مربوط به تقسیم اموال مشترک (تنصیف دارایی) و حق ارث (در صورت فوت یکی از طرفین قبل از ثبت رسمی طلاق) نیز با عدم ثبت طلاق، دچار پیچیدگی های جدی می شود.

بنابراین، گرچه از نظر شرعی، طلاق با جاری شدن صیغه صحیح است، اما قانون گذار با هدف حفظ حقوق افراد و ایجاد نظم در جامعه، ثبت رسمی آن را الزامی دانسته و برای عدم رعایت آن، مجازات هایی را در نظر گرفته است. این امر به افراد یادآوری می کند که برای جلوگیری از عواقب ناخواسته، همواره باید به موازین قانونی پایبند باشند.

انواع طلاق و تأثیر آن ها بر ثبت در شناسنامه

طلاق در نظام حقوقی ایران انواع مختلفی دارد که هر یک دارای شرایط و احکام خاص خود هستند و این تفاوت ها می تواند بر روند و زمان ثبت نهایی آن در شناسنامه نیز تأثیر بگذارد. آشنایی با این تفاوت ها برای افرادی که درگیر فرآیند جدایی هستند، بسیار ضروری است.

طلاق رجعی

طلاق رجعی، نوعی از طلاق است که در آن، مرد در طول «دوره عده» زن (معمولاً سه طُهر پس از طلاق، به جز در موارد خاص)، حق رجوع به همسر خود را دارد. یعنی مرد می تواند بدون نیاز به عقد جدید، رابطه زناشویی را از سر بگیرد و زندگی مشترک را از سر بگیرد. زن نیز در این دوره نمی تواند مانع رجوع مرد شود.

تأثیر بر ثبت در شناسنامه: در طلاق رجعی، ثبت نهایی طلاق در شناسنامه، بلافاصله پس از جاری شدن صیغه طلاق صورت نمی گیرد. ابتدا واقعه طلاق به صورت یک «صورت جلسه» در دفترخانه ثبت می شود. اگر مرد در طول دوره عده (که معمولاً سه ماه است) به همسر خود رجوع نکند، پس از پایان یافتن این دوره و قطعی شدن طلاق، سردفتر اقدام به ثبت واقعه طلاق در شناسنامه زوجین می کند. اما اگر در این مدت، مرد به همسر خود رجوع کند، آن صورت جلسه باطل شده و طلاق در شناسنامه ثبت نخواهد شد. این فرآیند، فرصتی را برای زوجین فراهم می آورد تا در صورت پشیمانی، به زندگی مشترک بازگردند.

طلاق غیابی

طلاق غیابی زمانی اتفاق می افتد که یکی از زوجین (معمولاً مرد) در جلسات دادگاه حاضر نشود و لایحه ای ارائه ندهد و ابلاغیه های دادگاه نیز به او به صورت قانونی و صحیح نرسیده باشد. در چنین شرایطی، دادگاه می تواند حکم طلاق را به صورت غیابی صادر کند.

تأثیر بر ثبت در شناسنامه: طلاق غیابی نیز مانند سایر انواع طلاق، پس از قطعیت حکم دادگاه، باید در شناسنامه طرفین به ثبت برسد. فرد متقاضی طلاق (معمولاً زن)، با در دست داشتن حکم قطعی طلاق غیابی و سایر مدارک لازم، به دفترخانه ثبت طلاق مراجعه می کند تا واقعه طلاق را به ثبت برساند. در این حالت، طلاق در شناسنامه متقاضی به صورت رسمی ثبت می شود. اما برای طرف غایب، روند ممکن است کمی متفاوت باشد. فرد غایب می تواند بعدها با مراجعه به همان دفترخانه ای که طلاق در آن ثبت شده، یا با استعلام از اداره ثبت احوال (در صورتی که اطلاعی از جزئیات ثبت نداشته باشد)، نسبت به ثبت طلاق در شناسنامه خود اقدام کند. این نوع طلاق نیز به دلیل ماهیت حقوقی اش، الزامات ثبت احوال را به دنبال دارد.

در هر دو نوع طلاق، هدف قانون گذار حفظ حقوق طرفین و شفافیت در وضعیت حقوقی افراد است. ثبت دقیق و به موقع طلاق در شناسنامه، از بروز مشکلات احتمالی در آینده جلوگیری کرده و زمینه را برای یک زندگی جدید فراهم می آورد.

نتیجه گیری

همانطور که مشاهده شد، مهر طلاق در شناسنامه نه تنها یک نشان ساده، بلکه نمادی رسمی و قانونی از پایان یک فصل از زندگی مشترک است. این مهر، با جزئیات دقیق و مشخصات فنی خود که شامل نام و شماره دفترخانه، شماره واقعه و تاریخ ثبت طلاق، و مهر و امضای سردفتر می شود، وضعیت تأهل فرد را به وضوح منعکس می کند. محل درج این مهر در شناسنامه های قدیمی و جدید نیز، گرچه تفاوت هایی جزئی دارد، اما همواره در صفحات مربوط به وقایع حیاتی و به شکلی منظم ثبت می گردد.

اهمیت ثبت رسمی طلاق فراتر از یک الزام اداری است. این اقدام، هویت حقوقی و اجتماعی فرد را شفاف کرده و از بروز ابهامات و مشکلات آتی در زمینه هایی چون ازدواج مجدد، حقوق فرزندان و تقسیم اموال جلوگیری می کند. قانون گذار نیز با وضع مجازات هایی برای عدم ثبت طلاق، بر این اهمیت تأکید ورزیده است تا هیچ گونه سهل انگاری در این زمینه رخ ندهد. حتی در مواردی که امکان حذف نام همسر سابق از شناسنامه های جدید وجود دارد، اطلاعات طلاق به صورت کامل در سوابق ثبت احوال محفوظ می ماند.

در نهایت، برای تمامی افرادی که در این مسیر گام برمی دارند، توصیه می شود که با آگاهی کامل از قوانین و مشورت با متخصصین حقوقی، تمامی مراحل را با دقت و در زمان مقرر انجام دهند. حفظ آرامش و کسب اطلاعات صحیح در این دوران حساس، می تواند به عبور هرچه آسان تر و با کمترین تبعات حقوقی و عاطفی کمک شایانی کند.