یک دنیا پای کار پیری جمعیت ایران!

سناریوهای جمعیتی کشورمان وضعیت خوبی را برای آینده جمعیتی ایران تصویر نمی کنند. حتی حالا هم که دو سالی از ابلاغ و اجرای قانون جوانی جمعیت گذشته باز هم سیمای جمعیتی کشورمان بهتر نشده است! البته که تغییر سیاست های جمعیتی از کاهشی به افزایشی در تمام کشورهای دنیا امری زمانبر، پرهزینه و کم بازده است!

به گزارش ایده رسانه، جوان آنلاین نوشت: بیش از 8 هزار میلیارد تومان؛ این بودجه ای است که به گفته بهرام عین اللهی وزیر بهداشت سازمان های بین المللی برای اجرای برنامه تنظیم خانواده و کاهش جمعیت کشورمان هزینه کرده اند! این در حالی است که بیماران ایرانی به واسطه تحریم ها از دریافت بسیاری از داروها و تجهیزات پزشکی محروم می مانند، اما وقتی پای کاهش جمعیت و اجرای برنامه های تنظیم خانواده به میان آمد، همه سازمان های بین المللی از بانک جهانی گرفته تا سازمان جهانی بهداشت به ایران کمک کردند و در نهایت هم بابت طی یک شبه ره صد ساله کاهش جمعیت به کشورمان جایزه ای جهانی تعلق گرفت، چراکه رکورد سرعت کاهش نرخ باروری در سه دهه گذشته به نام ایران ثبت شده است و این در حالی است که در سال 65 نرخ باروری 5/6 فرزند به ازای هر زن بود. 

سناریوهای جمعیتی کشورمان وضعیت خوبی را برای آینده جمعیتی ایران تصویر نمی کنند. حتی حالا هم که دو سالی از ابلاغ و اجرای قانون جوانی جمعیت گذشته باز هم سیمای جمعیتی کشورمان بهتر نشده است! البته که تغییر سیاست های جمعیتی از کاهشی به افزایشی در تمام کشورهای دنیا امری زمانبر، پرهزینه و کم بازده است! به گونه ای که حتی کشورهای اروپایی و برخی دیگر از کشورهایی که برای اصلاح وضعیت جمعیتی خود هزینه های زیادی را صرف کرده اند هم نتوانسته اند جمعیت کشورشان را از سقوط و رشد منفی نجات دهند و به سمت و سوی سیاست های جایگزین همچون مهاجرپذیری روی آورده اند. 

 بودجه اختصاص یافته سازمان بهداشت جهانی who به برنامه تنظیم خانواده در ایران 

31 هزار دلار اعتبار به برنامه های بهداشت مادران، کودکان و تنظیم خانواده 1371- 1372- 

اجرای برنامه مشترک برای بهداشت مادر و کودک، تنظیم خانواده و سلامت زنان و تخصیص اعتبار حدود 92 هزار و پانصد دلار 1373- 1374

ارتقای وضعیت بهداشت و باروری، تنظیم خانواده، بهداشت کودکان، بهداشت نوجوانان و سالمندان، و تخصیص اعتبار بلاغ بر 62 هزار و 400 دلار 1375- 1376

اختصاص اعتبار 92 هزار و پانصد دلار 1377- 1378 در سال های بعد به علت موفقیت برنامه تنظیم خانواده و همچنین کمک صندوق جمعیت ملل متحد برنامه تنظیم خانواده از لیست کمک های سازمان جهانی بهداشت حذف گردید. لازم به ذکر است از سال 1370 تا 1392 مبلغ  183 میلیارد و 696 میلیون و 572 هزار و 800 تومان بودجه کشور برای برنامه های تنظیم خانواده اختصاص یافته و مبلغ 400. 278 دلار اعتبار از طرف سازمان بهداشت جهانی برای ایران در نظر گرفته شده است. 

اما ببینیم کدام سازمان های بین المللی برای اجرای برنامه های تنظیم خانواده در ایران پول خرج کردند. 

 اقدامات صندوق جمعیت در خصوص کاهش جمعیت در ایران

ارایه انواع روش های پیشگیری در جهت کاهش جمعیت:

– ارایه 13 روش برای پیشگیری از بارداری در ایران؛ این در حالی است که در کشورهای دنیا تنها دو یا سه مدل از آن ها اجرا می شود. 

– اصرار بر انجام عمل وازکتومی و توبکتومی در مراجعه افراد به خانه های بهداشت به عنوان راهی دایمی برای اجرای تنظیم خانواده

 – تلاش برای افزایش زایمان های سزارین در حالی که این عمل دارای مضرات بسیاری برای مادر و فرزند است که در صدر آن، ناتوانی زن در حاملگی سوم به بعد بوده و همچنین فرزندان حاصل از سزارین عموماً مستعد ابتلا به بیماری هایی نظیر دیابت و آسم هستند. با تمام اینها، اما طی سال هایی که برنامه های تنظیم خانواده به شکلی سفت و سخت در کشور اجرایی می شد، برخی پزشکان بعد از دومین سزارین، زن را به توبکتومی (بستن لوله) تشویق می کردند. 

 برگزاری همایش و تالیف کتب

– برگزاری همایش های مختلف تحت عنوان بهداشت باروری با هدف ترویج جلوگیری از باروری با حمایت صندوق بین المللی جمعیت و برخی شرکت های خارجی داروسازی. 

به عنوان نمونه: حامی مالی یکی از این همایش ها شرکتی آلمانی به نام بایر شرینگ فارما بوده است که عمده تولیدات این کارخانه، قرص های ضدبارداری است که از بزرگ ترین شرکت های پخش دارو می باشد و در ایران بیش از 40 شعبه دارد. 

– برگزاری همایش ها و تالیف کتب مختلف در این زمینه، مانند: کتاب «احکام تنظیم خانواده» که در آن به جلوگیری از بارداری تشویق شده است و توسط گروهی در وزارت بهداشت تالیف و با حمایت مالی صندوق جمعیت به طور رایگان عرضه شده است. 

انتشار کتاب دیگری پیرامون موضوع وازکتومی که در آن بحث وازکتومی را بسیار عادی و روشی مناسب جلوه داده اند و موجب انحراف ذهن خواننده از بحث اصلی یعنی عقیم شدن فرد شده اند. 

 بودجه های کلان داخلی برای تحدید جمعیت!

البته به جز کمک سازمان های جهانی برای کاهش جمعیت ایران، در داخل کشور هم طی حدود 20 سال با نرخ دلار دهه 70 و 80 حدود 300میلیارد تومان برای اجرای برنامه تنظیم خانواده هزینه شد! برای برآورد بزرگی عدد مذکور کافی است تا این عدد را با قیمت دلار در آن سال ها بسنجید و ببینید چقدر می شود!

استراتژی های برنامه تنظیم خانواده به کاهش سریع جمعیت و شاخص های باروری کشورمان انجامید و میزان مصرف روش های پیشگیری از بارداری از 49 درصد در سال 1367 به 8/73 درصد در سال 1386 رسید و نرخ باروری از شش فرزند در اواخر دهه 60 به حدود دو فرزند در اواخر دهه 80 سقوط کرد! این سرعت کاهش رشد جمعیت در جهان امری بی سابقه محسوب می شود. 

نتیجه این سیاست گذاری و تندروی هم وضعیت کنونی سیمای جمعیتی کشور است؛ وضعیتی که همچنان در سراشیبی کاهش حرکت می کند، حتی با وجود سپری شدن دو سال از ابلاغ قانون جوانی جمعیت. 

 تحت نظارت دکترین امنیت ملی امریکا 

طبق سند منتشر شده از سوی پنتاگون، برنامه هایی که تمامی آژانس های سازمان ملل (UN) در سطح جهان در کشورهای دیگر اجرا می کنند به نوعی عملیات دفاعی و نظامی ارتش امریکاست؛ سازمان ها و مراکز مهم بین المللی و آژانس های سازمان ملل که از دکترین امنیت ملی امریکا تبعیت می کنند، مستقیماً زیر نظر «مرکز عملیات های نظامی و غیرنظامی امریکا» (Cmoc) کار می کنند و محورهای اصلی فعالیت هایشان را از این مرکز دریافت می دارند. 

از آغاز ورود متفقین در زمان رضاخان و با حضور سازمان های غیردولتی که از غرب با همه امکانات وارد شدند، کار آغاز شد و در ادامه با حضور آژانس های سازمان ملل ادامه یافت؛ از جمله این سازمان ها، آژانس رشد و توسعه بین المللی امریکا (u. s. Agency for international Development) مشهور به «U. S. AID» یا موسسه همکاری امریکایی است که هزینه تمامی طرح های کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی را به عهده داشت. 

همچنین سازمان پت فایندر (path Finder) که در زمینه تنظیم خانواده و مددکاری اجتماعی در سال 1336 شمسی تاسیس شد، کتابی در مورد پیشتازان تنظیم خانواده با نام «پیشتازان جسور» در جهان منتشر کرد. 

این سازمان از تلاش های انجام گرفته برای جلوگیری از بارداری زنان و زوج ها در 60 کشور جهان حمایت می کرد و همچنین اولین نمونه از خدمات رسانی بر پایه محلات و جوامع کوچک را به راه انداخت و وسایل جلوگیری از بارداری را تولید کرد و در دسترس زنان قرار داد که بعد از انقلاب وظیفه رابطین بهداشتی در این راستا بود. 

 سازمان های فعال در کاهش جمعیت از سازمان سیا دستور می گیرند

از سازمان های دیگری که در زمینه سیاست های جمعیتی (کنترل جمعیت) مشغول به فعالیت هستند، سازمان بهداشت جهانی است که وظیفه اختصاص اعتبار به برنامه های بهداشت مادران، کودکان و تنظیم خانواده را بر عهده دارد؛ همچنین صندوق جمعیت سازمان ملل متحد که به تحقیقات در زمینه های تنظیم خانواده و رشد جمعیت، تامین وسایل پیشگیری از بارداری و وسایل پزشکی لازم و برگزاری کارگاه های آموزشی کمک می کند. 

سازمان تغذیه و کشاورزی بین المللی (فایو)، سازمان فرهنگی یونسکو، سازمان های مردم نهاد، کمیته بین المللی صلیب سرخ، تیم کمک به مواقع بحران، اداره کمک های خارجی در بحران، یونیسف (UNICEF) [که با وزارت بهداشت برای تامین سلامت مادر و کودک، بهبود تغذیه و آموزش نیروی انسانی همکاری می کند]و بانک جهانی و صندوق بین المللی پول [که وظیفه ارایه کمک های بانکی در قالب وام در جهت اجرای این طرح را در مناطق روستایی بر عهده دارند]از دیگر سازمان های فعال در این زمینه هستند که همه این سازمان ها بر اساس اسناد پنتاگون ماموریت های خود را از سازمان سیا می گیرند. 

 انفعال داخلی در کنار برنامه های خارجی 

برژینسکی استراتژیست امریکایی می گوید: «لازم نیست به تاسیسات هسته ای ایران حمله کنید، چراکه تغییرات جمعیتی ایران علیه حکومت است و با کمی صبر خود مشکلات را حل می کند. این یعنی اینکه اگر جمعیت پیر شد خود محافظه کار می شود.».

اما فراتر از تلاش سازمان های جهانی برای کاهش جمعیت ایران، انفعال و بازی کردن بخشی از تصمیم گیران و نهادهای داخلی در این ماجراست. همین مسیله هم سبب شده تا امروز چالش های جمعیتی به گونه ای گریبانگیر ما شوند که به سادگی نتوان از این ماجرا بیرون آمد. در چنین شرایطی لازم است همانگونه که برای کاهش جمعیت همه امکانات و توانمان را به کار گرفتیم و در کنار کمک های هنگفت سازمان های جهانی بودجه های کلانی را در داخل کشور به بحث کاهش جمعیت اختصاص دادیم، این بار برای تغییر این معادله به سمت اصلاح ساختارهای جمعیتی قدم برداریم. در غیراین صورت فقط با توصیه نمی توان معضل جمعیت را حل کرد!

پایان خبر ایده رسانه