ارتباط تغذیه با افسردگی چیست؟

نتایج به دست آمده از پژوهش های متعددی نشان می دهد که افسردگی ارتباط مستقیمی با نوع تغذیه و عادات قضایی افراد دارد.

به گزارش ایده رسانه، برخی از افراد با نوعی از افسردگی می توانند دچار افزایش اشتها و به دنبال آن افزایش وزن شوند که در صورت تداوم این روند، این مشکل می تواند در آینده فرد را در معرض بیماری های مزمن قرار دهد. برخی از انواع افسردگی نیز می تواند اثر عکس، یعنی کاهش اشتها و به دنبال آن کاهش وزن را در پی داشته باشد. تمایلات غذایی فرد افسرده می تواند غذاهایی مانند فست فود، غذاهای کم کیفیت و غذاهایی با کالری بالا باشد. علاوه بر آن فرد دارای افسردگی شدید غالبا رژیم غذایی ناسالم دارند و در رژیم غذایی این افراد کاهش مصرف سبزیجات، میوه، شیر و غلات دیده می شود.

افزایش ابتلا به افسردگی در زنانی که مصرف بالاتری از فست فود، کچاب، مایونز، غلات تصفیه شده و مقدار بالاتری از شکر و چربی مصرف می کنند بیشتر است. یافته های یک پژوهش نشان می دهد که احتمال ابتلا به افسردگی در زنانی که میزان بالاتری از سبزیجات، میوه، تخم مرغ، آجیل و روغن زیتون مصرف می کنند، کمتر است.

اسید چرب امگا3؛ چربی مفید و ضد افسردگی

یکی از اسیدهای چرب بسیار مفید که نقش مهمی در عملکرد سلول های مغزی ایفا می کند امگا3 است. این اسید چرب در فعالیت های نوروژنز، انتقال دهنده عصبی، و ضدالتهابی در سلول های مغزی نقش دارد. کمبود این اسیدچرب افزایش ریسک اختلالات روانی مانند اختلالات توجه، شیزوفرنی، اختلالات دوقطبی، افسردگی و آلزایمر می شود. DHA  و EPA در پاتوفیزیولوزی افسردگی نقش مهمی دارند. افرادی که (20-30 گرم در روز) ماهی های چرب  یا 0.5 تا 1.5 گرم در روز مکمل امگا3 مصرف می کنند، احتمال افسردگی کمتر می شود.

ارتباط مستقیم میان مصرف ویتامین D با افسردگی

ارتباط بین افسردگی و ویتامین د ثابت شده است. ویتامین د در تولید سروتونین نقش دارد. احتمال افسردگی در افراد با کمبود ویتامین د، هشت تا 14 درصد بیشتر است و افرادی با کاهش سطح 25 هیدروکسی ویتامین د علایم شدیدتر افسردگی را نشان می دهند.

لزوم مصرف ویتامین های گروه B

گیاهخوران با دریافت ناکافی  B12، احتمال ابتلای بالاتری به افسردگی دارند. با توجه به نقش B12 در تولید سروتونین، دوپامین و گلوتامین در سلول های عصبی، کمبود این ویتامین در بدن می تواند باعث ایجاد افسردگی شود. با توجه به نقش پیریدوکسین در تولید سروتونین و نور اپی نفرین در سیستم عصبی، کمبود  ویتامین B6 نیز می تواند سبب افسردگی شود. سطح سرمی این ویتامین در افراد افسرده و مضطرب کمتر از افراد سالم است.

تولید هورمون های شادی آور با مصرف اسیدفولیک

تحریک پذیری، کم خونی و اختلالات رفتاری در افرادی با کمبود اسید فولیک دیده می شود. از آنجایی که کمبود این ریز مغذی در کاهش تولید نوروترانسمیترهای مغزی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین نقش دارد، اسید فولیک می تواند در افسردگی نقش داشته باشد. همچنین مطالعه ای نشان داده اثر داروهای ضدافسردگی در افرادی با کاهش سطح اسیدفولیک، تاثیر گذاری کمتری دارند.

اثر ضد افسردگی منیزیم

سطح منیزیم خون در بیماری هایی مانند آلزایمر، سکته، دیابت، فشارخون، کمبود توجه، بیش فعالی، میگرن و عملکرد اصلی سیستم عصبی مرکزی بسیار مهم است. منیزیم نقش مهمی در هدایت عصبی و به عنوان انتقال دهنده عصبی دارد. با توجه به ارتباط منیزیم در سیستم لیمبیک، می تواند در ایجاد افسردگی یا پیشرفت این بیماری نقش داشته باشد. منیزیم به عنوان یک ریز مغذی دارای اثر ضد افسردگی و باعث افزایش اثر داروهای ضد افسردگی می شود.

سلنیم در ساختمان سلنو پروتیین ها که در مکانیسم های آنتی اکسیدانی مغز و سیستم عصبی هستند و همچنین در متابولیسم  تیروییدی نقش مهمی دارد. از طرف دیگر بیماری های تیروییدی با بیماری های روانی در ارتباط است و با در نظر گرفتن این اثر در مغز، می تواند در افسردگی نقش داشته باشد. با در نظر گرفتن نقش ضد التهابی سلنیم و تحریک کنندگی آن در تولید سروتونین، دوپامین و نور آدرنالین می تواند اثرات ضد افسردگی داشته باشد.

تاثیر تغییرات فلور میکروبی در افسردگی

بر اساس اعلام، دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، تصور می شود که یک ارتباط دو طرفه بین افسردگی ماژور و فلور میکروبی روده وجود دارد. مکانیسم های ارتباطی بین مغز و روده شامل مکانیسم عصبی خودمختار، انتریک، سیستم عصبی مرکزی، سیستم گوارشی- روده ای، سیستم ایمنی و سیستم غدد درون ریز را شامل می شود. گزارش شده است که افسردگی ماژور با تغییرات فلور میکروبی روده در ارتباط است. نشان داده شده است که پروبیوتیک ها با نقش ضد التهابی و آنتی اکسیدانی در پیشگیری از افسردگی می تواند تاثیر گزار باشد. پروبیوتیک ها در تولید اسیدهای چرب و آمینو اسیدهای ضروری، فاکتورهای پروتیینی پیشگیری از افسردگی نقش دارد. GABA سنتز شده توسط باکتری های سلول های روده ای نقش مهمی در تولید نوروترانسمیترهایی مانند سروتونین، هیستامین، گلوتامین، نوراپی نفرین دارد.

پایان خبر ایده رسانه