پشت پرده دوربین های تشخیص چهره در دانشگاه ها

به تازگی استفاده از دوربین های تشخیص چهره در مراکز عالی آموزشی کشور افزایش پیدا کرده و شرایط تازه ای را در این مراکز به وجود آورده است. از قرار معلوم، این دوربین ها در تشخیص چهره سریع عمل می کنند، به طوری که حراست دانشگاه طی چند دقیقه به دانشجویان پیامک می زند و تذکر می دهد.

به گزارش ایده رسانه، دوربین هایی که برای تشخیص چهره مورداستفاده قرار می گیرند، یا از نوع دوربین های نظارتی هستند یا دوربین هایی که سابقاً در کنترل کیفیت محصولات شرکت ها استفاده می شدند و کاربرد صنعتی داشتند. الگوریتم دوربین های تشخیص چهره و برنامه نویسی آن ها یکی از معدود مواردی است که در ایران می تواند انجام شود ولی قسمت های سخت افزاری این دوربین ها عمدتاً وارداتی است و از معمولاً از شرق آسیا تامین می شوند.

به نقل از پیوست؛ دوربین های صنعتی و نظارتی، طیف کیفی وسیعی دارند و برای تشخیص چهره یا هویت به دلیل اهمیت بالای سرعت و کیفیت، از دوربین های باکیفیت تری با زوم بالا استفاده می شود. ورود این دوربین ها به برخی از مراکز آموزش عالی که به تازگی عملیاتی شده، از اراده جدی مدیران آموزش عالی برای بهره گیری از خدمات این دوربین ها حکایت دارد.

برای واردات، مشکل خاصی نداریم

حمید کاروان پور از واحد بازرگانی شرکت نوین ایلیا صنعت که قسمت سخت افزاری دوربین های تشخیص هویت نصب شده در دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات را تامین کرده، معتقد است که به دلیل واردات دشوار سخت افزار دوربین های صنعتی از اروپا که برای تشخیص هویت نیز مورداستفاده قرار می گیرند، کشورهای آسیای شرقی در اولویت قرار دارند. او درباره نحوه کارکرد دوربین های تشخیص چهره به برنامه نویسی این دوربین ها می گوید: «دوربین های صنعتی با برندهای مختلفی در بازار وجود دارد که شرکت های متفاوتی آن ها را تهیه می کنند. نکته قابل توجه این است که قسمت سخت افزاری این دوربین ها قابل وارد کردن است، اما قسمت نرم افزاری یا برنامه نویسی این دوربین ها با شرکت تامین کننده است که می تواند به شکلی برنامه نویسی کند که کار تشخیص چهره را نیز انجام دهد».

کاروان پور ادامه می دهد: «دوربین های موردنظر تصاویر خام تهیه می کنند و برای پردازش این تصاویر خام نیاز به کدنویسی است تا ویدیوی باکیفیتی در دسترس قرار بگیرد. سیستم با استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی که به کمک برنامه نویسی می آید به نوعی آموزش می بیند که چهره ها را باید تشخیص دهد یا ماشین ها را رصد کند. تشخیص چهره با دوربین های صنعتی تنها با آموزش هایی که در اختیار سیستم قرار می گیرد محقق خواهد شد. سرعت تصویربرداری به مکانی که در آن می خواهد استفاده شود بستگی دارد. دوربین های نظارتی ای که در خانه ها استفاده می شود، کیفیت تصویر و فریم پایینی دارند؛ اما در مکان هایی که احتیاج به امنیت و سرعت بالاتری است، از دوربین های صنعتی استفاده می شود که کیفیت به مراتب بالاتری دارد. عمدتا برای دوربین های تشخیص چهره از وضوح 2 مگاپیکسل و 5 مگاپیکسل استفاده می شود».

کاروان پور درباره بازار این دوربین ها گفت: در ایران توان ساخت سنسور و برد اصلی دوربین های صنعتی وجود ندارد و قابلیت تهیه نسخه ایرانی آن ممکن نیست. برخی شرکت ها این دوربین ها را از آلمان وارد می کنند اما نسخه های چینی آن به مراتب بیشتر است. یک مدل دوربین دیگر که قابل توجه است، دوربین های اسمارت (هوشمند) است و نیازی به برنامه نویسی ندارد و از این دوربین ها به صورت پکیج کامل استفاده می شود. نکته قابل توجه دیگر، خرید این دوربین ها توسط ایران است که به دلیل تحریم ها با واسطه خریداری می شود ارتباط مستقیم با کمپانی برقرار نمی شود».

دشواری فناوری تشخیص چهره در برنامه نویسی آن است

محمد سوادکوهی، مدیر فروش هلدینگ زرین دیده بان صنعت، تنها نماینده رسمی دوربین های صنعتی ZDS در ایران که دوربین های نظارتی دانشگاه های صنعتی شریف و امیرکبیر را تامین کرده است، برنامه نویسی این دوربین ها را از مهم ترین نکات در مرحله اجرا می داند.

محمد سوادکوهی می گوید: «دوربین ها قبل از اینکه برای تشخیص چهره، تشخیص هویت و یا کنترل کیفیت در صنایع مختلف اعم از کنترل ترافیک، اتوماسیون صنعتی، میکروسکوپی، پزشکی، VAR و… مورداستفاده قرار بگیرند، هرکدام کاربرد خاصی دارند و با توجه به آن خصوصیات، اهداف افراد برای استفاده از آن موردتوجه قرار می گیرد. دوربین هایی که برای این منظور استفاده می شوند عمدتاً دوربین های صنعتی هستند که علاوه بر پروژه های تشخیص هویت، برای کنترل کیفیت شکل ظاهری هم از آن ها استفاده می شود و با توجه به نوع نهادی که نیازمند دوربین صنعتی است، درجه کیفیت دوربین ها تعیین خواهد شد. پس میزان سرعت و دقت این دوربین ها را نیازهای شرکت های درخواست کننده مشخص خواهند کرد.

به گفته سوادکوهی، دوربینی با کارایی مختص تشخیص چهره وجود ندارد و عمدتاً دوربین هایی که برای این منظور استفاده می شوند، دوربین هایی صنعتی هستند که قبل از به میان آمدن هدف تشخیص هویت، برای کنترل کیفیت از آن ها استفاده می شده و با توجه به نوع شرکتی که نیازمند دوربین صنعتی بوده، درجه کیفیت دوربین ها تعیین شده است. پس میزان سرعت و دقت این دوربین ها را شرکت های درخواست کننده مشخص می کند.

سوادکوهی سخنان خود را چنین به پایان می برد: «تفاوت دوربین هایی که برای تشخیص هویت استفاده می شوند با دوربین های دیگر، برنامه نویسی آن دوربین ها است. تهیه قسمت های سخت افزاری دوربین با واردات و تهیه بخشی از آن در ایران، به راحتی امکان پذیر است اما مهندسی برنامه نویسی آن دوربین با هدف تشخیص چهره، قسمت دشوار ماجرا است که معدود برنامه نویسانی توانایی انجام چنین کاری را دارند. وارد کردن این دوربین ها از شرق آسیا به مراتب راحت تر است، پس با توجه به تحریم ها، نسخه های چینی این دوربین ها در بازار نسبت به بقیه برندها بیشتر دیده می شود. البته قابل توجه است که بسیاری از این برندها نمایندگی قانونی در ایران ندارند و بیشتر فعالیت ها به دست شرکت های بازرگانی انجام می شود».

5454